مسأله حجاب نسخه متنی

مى گردند . وقتى كه به آنها اعتراض مى شود كه چرا مزاحم مى شوى ؟ مى گويند اگر دلش اين چيزها را نخواهد با اين وضع بيرون نمى آيد .

اين دستور كه در اين آيه آمده است مانند دستورى است كه در بيست و پنج آيه قبل از اين آيه خطاب به زنان رسول خدا وارد شده است : (( فلا تخضعن بالقول فيطمع الذى فى قلبه مرض )) يعنى در سخن گفتن رقت زنانه و شهوت آلود كه موجب تحريك طمع بيمار دلان مى گردد به كار نبريد . در اين دستور , وقار و عفاف در كيفيت سخن گفتن را بيان مى كند و در آيه مورد بحث , دستور وقار در رفت و آمد را .

ما قبلا گفتيم كه حركات و سكنات انسان گاهى زباندار است . گاهى وضع لباس , راه رفتن , سخن گفتن زن معنى دار است و به زبان بى زبانى مى گويد دلت را به من بده , در آرزوى من باش , مرا تعقيب كن . گاهى برعكس با بى زبانى مى گويد دست تعرض از اين حريم كوتاه است .

به هر حال آنچه از اين آيه استفاده مى شود اينست نه كيفيت خاصى براى پوشش . از نظر كيفيت پوشش فقط آيه 31 سوره نور است كه مطلب را بيان مى فرمايد و با توجه بدينكه اين آيه بعد از آيه سوره نور نازل شده است مى توان فهميد كه منظور از (( يدنين عليهن من جلابيبهن )) اينست كه دستور قبلى سوره نور را كاملا رعايت نمايند تا از شر آزار مزاحمان راحت گردند .

در آيه قبل از اين آيه مى فرمايد : (( و الذين يؤذون المؤمنين و المؤمنات بغير ما اكتسبوا فقد احتملوا بهتانا و اثما