انسان با مرگ‌انديشي به حيات جاودانه پس از مرگ پي مي‌برد و درمي‌يابدكه زندگي با اوصاف و شرايط خوشبختي و بدبختي پس از مرگ نيز ادامه داردو جاودانه است و بايد بيش‌تر از حيات دنيوي بدان توجّه كرد. علي (ع)دراين‌باره مي‌فرمايد:آن گاه كه فرمان خداوند به آفرينش دگرباره جهان بپيوندد، آسمان را به‌حركت درمي‌آورد و مي‌شكافد و زمين را چنان مي‌لرزاند كه كوه‌ها ازجا كنده شوند و به يكديگر خورند و از هيبت و سطوت خداوند فروپاشند و خداوند انسان‌ها را از دل خاك بيرون مي‌كشد و پس ازپوسيدگي و پراكندگي، تر و تازه در يك جا فراهم مي‌آورد. سپس به‌حسابشان مي‌رسد و اعمال و رفتار آشكار و نهانشان را بررسي مي‌كند وسرانجام آنان را به دو گروه تقسيم مي‌كند: گروهي را در ناز و نعمت‌قرار مي‌دهد و گروهي ديگر را كيفر مي‌دهد و به جزاي اعمالشان‌مي‌رساند. نيكوكاران را در جوار رحمت خود جاي مي‌دهد و دربهشت برين جاودانه مي‌سازد؛ سرايي كه ساكنانش با كوچ بيگانه‌اند واز هر گونه آفت و گرفتاري و بيم و ترس و بيماري و خطر و سفر ودردسر در امانند. گنهكاران را در بدترين جايگاه مي‌نهد با غُل و زنجيرگردنشان، سر به پا چسبيده، با جامه‌هاي آتشين در بر، درون آتشي‌سوزان و شعله‌هاي هراس‌انگيز. جايگاهي كه هرگز راه گريز ندارند وزنجير از اسيران با هيچ تاواني برداشته نمي‌شود. نه آن خانه را خرابي‌در پيش است و نه ساكنانش را اجلي در روي است.(49)علي(ع) بارها از اين حقايق سخن مي‌گويد؛ گويا در نظر او بزرگ‌ترين‌مشكل انسان همين است كه به دار فنا مشغول شده است و از خانه بقا غفلت‌ورزيده است:اي بندگان خدا، خدا را! خدا را! قدر جان را بدانيد كه گرانبهاترين گوهرو از همه چيز محبوب‌تر است. خداوند راه را از چاه نشان داده است وشما بر سر دو راهه خوشبختي و بدبختي قرار داريد. پس بياييد راه‌خوشبختي را برگزينيد و از اين دنياي ناپايدار براي آن حيات جاودانه‌توشه برداريد. ره توشه را در دسترس داريد. فرمان كوچ آمده است وزمينه
لطفا منتظر باشید ...
