لطفا منتظر باشید ...
يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ اُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ(آل عمران ، 104)بـايـد در مـيان شما يك امّت (يك جمعيّت ) كارش امر به معروف و نهى از منكر باشد. تنها چـنـيـن امـتـى
(كـه در مـيـان آنـهـا دعـوت بـه خـير، امر به معروف و نهى از منكر وجود دارد) رستگارند.در آيه اى ديگر مى خوانيم :كُنْتُمْ خَيْرَ اُمَّةٍ اُخْرِجَتْ لِلنّاسِ تَاءْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَن
الْمُنْكَرِ
(آل عمران ، 110)مـسـلمـانـان ! شـمـا بـهـتـريـن امـتـى هـسـتـيـد كـه بـه نـفـع بـشـريـت ظـهـور كـرده ايد، به
دليل آن كه آمر به معروف و ناهى از منكر هستيد.بـنـابـرايـن ، ما زمانى مى توانيم در جهان ادعاى شرف ، بزرگى و عزتمندى بكنيم كه ايـن اصـل مـهـم را
پـاس بـداريـم و بـا آشـنـايـى كـامـل بـه نـحـوه انـجـام آن ، در عمل به آن بكوشيم .
ب ـ امر به معروف و نهى از منكر از منظر روايات
رسـول گـرامى اسلام در زمينه اصل مهم و اساسى و سرنوشت ساز امر به معروف و نهى از منكر مى فرمايد:(لَتـَاءْمـُرُنَّ بـِالْمَعْرُوفِ وَ لَتَنْهُنَّ عَنِ الْمُنْكَرِ اَوْ يُسَلِّطُنَّ اللّهُعَلَيْكُمْ شِرارَكُمْ فَيَدْعُوا خِيارُكُمْ فَلايُسْتَج ابُ لَهُمْ(52)بـايـد امـر بـه مـعـروف و نـهـى از مـنـكر را پاس بداريد و گرنه (در صورت ترك اين اصـل مهم ) بَدانِ
شما بر شما مسلط مى شوند، بعد خوبان شما (را) مى خوانند و به آنها جوابى داده نمى شود.پيامبر(ص ) در اين سخن زيبا و پرمعنا، گوشزد مى نمايد كه اگر مى خواهيد عزت داشته بـاشـيـد و ديـگـران
بـراى شما احترام قائل شوند، امر به معروف و نهى از منكر را ترك نـكـنـيد. اگر اين اصل مهم را ترك
كرديد، اولين خاصيت آن ضعف ، پستى و ذلت شماست . دشـمـن هـم بـه حـسـابـتـان نمى آورد. آن وقت مثل يك
برده و بنده هر چه التماس كنيد كسى جوابتان را نخواهد داد!
فـريـضـه امـر بـه مـعـروف و نـهـى از مـنـكـر در بـرخـى روايـات از ديـگـر واجـبـات و اعمال
پسنديده ، برتر شمرده شده است . تا جايى كه امير مؤ منان (ع ) مى فرمايد:وَ اَعـْمـالُ الْبـِرِّ كـُلُّها وَالْجِهادُ فى سَبيلِ اللّهِ عِنْدَالاَْمْرِ بِالْمَعْرُوفِ
وَالنَّهْىِ عَنِ الْمُنْكَرِ اِلاّ كَنَفْثَةٍ فى بَحْرٍ لُجِي (53)و همه اعمال نيك و (حتى ) جهاد در راه خدا در مقايسه با امر به معروف و نهى از منكر همچون رطوبت دهان در
مقايسه با درياى پهناور است !?نيز امام باقر(ع ) مى فرمايد:اِنَّ الاَْمـْرَ بـِالْمـَعـْرُوفِ وَالنَّهـْىَ عـَنِ الْمُنْكَرِ فَريضَةٌ عَظيمَةٌ بِها
تُقامُ الْفَرائِضُ وَ تَاءْمَنُ الْمـَذاهـِبُ وَ تـَحـِلُّ الْمـَكـاسـِبُ وَ تـُرَدُّ
الْمـَظـالِمُ وَ تـُعـْمَرُ الاَْرْضُ وَ يُنْتَصَفُ مِنَ الاَْعْداءِ وَ يَسْتَقيمُ
الاَْمْرُ(54)امر به معروف و نهى از منكر فريضه بزرگى است كه ديگر واجبات به وسيله آن تحقق پـيـدا مـى كـنـد و در
پـرتـو آن راه هـا امـن شـده و كـسـب هـا در مـسـيـر حـلال و مـشـروع قـرار مـى گـيـرد، از سـتـم
جلوگيرى و زمين آباد مى شود و حق از دشمنان بازپس گرفته شده ، امر دين و دنيا قوام و پايدارى مى يابد.
