لطفا منتظر باشید ...
پاى بند به اصول .9 ـ بـحـران سـازى در جـهـت تشديد اختلاف ميان مسلمانان مانند سوء استفاده از مرگ خليفه سوم .10 ـ نـقـض اصـول ، ارزش هـا و اخـلاق حـسـنـه بـا تـرويـج فـرهـنـگ ابتذال و لاابالى گرى .11 ـ تـوطـئه قـتـل امـام مـجـتـبـى (ع ) و بـسـيـارى از پـاك تـريـن عـنـاصـر ديـنـى مثل حُجر بن عدى
، مالك اشتر و عمرو بن حَمِق .12 ـ نقض صريح احكام مسلّم دينى به سبب اعمالى چون شراب خوارى ، پوشيدن لباس ابـريـشـم ، اسـتـعمال
ظروف طلا و نقره ، برپايى مجالس لهو و لعب و حذف مجازات هاى دينى .13 ـ مسلّط كردن عنصر فاسدى مثل يزيد بر سرنوشت مسلمانان .(10)
حادثه عاشورا، ثمره اجتماع نفاق و جهل
در كـربلا جهل و نادانى و بى بصيرتى گروهى با نفاق ، تظاهر، زيركى و رياكارى گروهى ديگر دست به دست همداد و آن حادثه دلخراش را به وجود آورد.تـوده مـردمـى كـه در كـربـلا جـمـع شـدنـد و امـام حـسـيـن (ع ) را بـه قـتـل رسـانـدنـد، بـه خـدا،
پـيـامـبـر و قـرآن و حـتـى نـسـبـت بـه عـلى (ع ) و آل عـلى (ع ) اعـتـقـاد داشـتـنـد؛ چـنـان كـه
نـقـل شـده ، وقـتـى مـسـلم بـن عـقـيـل به كوفه آمد و در مجمع مردم ، نامه امام حسين (ع ) را خواند،
مردم بسيار گريستند و اشك ريختند كه اين نامه ، سخنان امام است !
اما جريان نفاق از همين مردم ، لشكرى عليه امام حسين (ع ) به وجود آورد و چنان كه نوشته انـد سـى هـزار
نـفـر در كـربـلا جـمـع شدند و به تعبير امام سجّاد(ع ) همه آنها به قصد تقرب به خدا پسر پيامبر را
كشتند.(11)اگـر چـنـيـن زمـينه اى فراهم نبود عمر سعد در عصر تاسوعا براى برانگيختن مردم شعار نمى داد و نمى
گفت : (يا خَيْلَ اللّهِ ارْكَبى وَ بِالْجَنَّةِ اَبْشِرى ؛ اى لشكريان الهى بر اسب ها سوار شويد،
بشارت باد شما را به بهشت ).(12)و بـديـن تـرتـيـب عـده اى مـنـافـق تـوانـسـتـنـد از تـوده اى مـسـلمـان ولى جاهل و احمق ، لشكرى
انبوه عليه فرزند پيامبر به وجود آورند كه با قصد قربت آن همه جنايت را انجام دهند.(13)
درس دوم:
عوامل زمينه ساز حادثه عاشورا(14)
چـه عـوامـلى زمـيـنـه بـروز حـادثـه عـاشـورا را فـراهـم كـرد كـه پـس از گـذشـت پـنـجـاه سال از رحلت پيامبر اكرم (ص )، فرزند آن حضرت با آن وضع فجيع به دست افرادى به ظاهر مسلمان و پيرو شريعت
اسلامى به شهادت رسيد؟ برخى از اين عوامل عبارت اند از:
1 ـ كنار گذاشتن وصاياى پيامبر اكرم
پـيـامـبـر بـزرگ اسلام به عنوان رهبر تيزبين و بصير امّت اسلامى ، به خوبى حوادث دردناك پس از خود را پيش بينى كرد و به عنوان ناصح و دلسوز امّت راه نجات را پيش روى آنان گذارد و فرمود:إِنـّى تـارِكٌ فـيـكـُمُ الثَّقـَلَيـْنَ كِتابَ اللّهِ وَ عِتْرَتى ما إِنْ تَمَسَّكْتُمْ
بِهِما لَنْ تَضِلُّوا اءَبَداً وَ اَنَّهُما لَنْ يَفْتَرِقا حَتّى يَرِدا عَلَىَّ الْحَوْضَ(15)هـمانا من دو يادگار گرانبها را بين شما باقى مى گذارم ؛ كتاب خدا و عترت خودم را، تا زمـانـى كـه به
اين دو چنگ زنيد هرگز گمراه نخواهيد شد و اين دو هرگز از يكديگر جدا نخواهند شد تا اين كه سر حوض
(كوثر) بر من بازگردند.در ايـن روايـت شـريـف ، راه رهايى از فتنه ها، تمسك به كتاب و عترت معرفى شده است ؛ يـعـنـى صـرف دم
زدن از كـتـاب يـا عـتـرت كـافـى نـيـسـت ، آنـچـه مـهـم اسـت عمل به كتاب خدا و پذيرش رهبرى و
ولايت عترت است .
