لطفا منتظر باشید ...
شكل به سمت تعالى و كمال سوق داد.تمام تلاش آن حضرت در اين مدّت اين بود كه اين پايه ها استوار و محكم
شود و ريشه بدواند. ثمره آن همه تلاش حضرت ، ايـجـاد تـحـوّلى بـزرگ در هـمـه عـرصـه هـاى جـامـعـه
شـد و بـا تـحـوّل در بـينش ها و ارزش ها، انسان هايى را تربيت نمود كه بحق اُسوه پاكى ، ايثار و از
خودگذشتگى شدند.(3)
وصايت , تداوم رسالت نبوى
پـيـامـبـر اكـرم (ص ) مـردمـى را كـه در جـوّ جاهليت ، با ظلم و تبعيض ، بى عدالتى ، بى رحـمـى و بـىعـاطـفـگـى مـطـلق خـو گـرفـتـه بـودنـد، در مـدت ده سال به آغوش اسلام دعوت كرد و براساس خطوط
ياد شده تحت تربيت قرار داد.بـديـهـى اسـت كـه ايـن مـدّت بـراى ايـن كـه پـيـامـبـر(ص ) بـتـوانـد آنـان را متحوّل كند و اسلام
و آموزه ها و تربيت اسلامى را در اعماق جانشان نفوذ دهد؛ به طورى كه آنـهـا نيز بتوانند به نوبه خود
در ديگران همين تاءثير را بگذارند، زمان كمى بود. از طرفى پس از رحلت پيامبر(ص ) نيز مردم پى در پى
مسلمان مى شدند، و بنابراين لازم بود كه كسى رسالت پيامبر و خطوط ترسيم شده ايشان را تداوم بخشد و
مرجع دينى و مـربـّى مـردم بـاشـد. از ايـن رو، مـسـاءله وصـايـت و جـانـشينى آن حضرت ضرورت يافت (4)و چـنـيـن شـخصى كه بتواند از عهده اين مسؤ وليت بزرگ برآيد، كسى جز امام على (ع ) نبود.پـيـامبر اكرم (ص ) همه مسائل اسلامى را به امام على (ع ) تعليم داد و او را به عنوان يك عـالم فـوق
العـاده و تعليم يافته از سوى خود و ممتاز از همه اصحاب خويش و كسى كه حتى مثل خودش خطا و اشتباه نمى
كند به مردم معرفى كرد و فرمود: اى مردم ! بعد از من در مسائل دينى هر چه مى خواهيد سؤ ال كنيد از وصىّ
من و اوصياى من بپرسيد.(5)ايـن گـزيـنـش به نصب الهى صورت گرفت و آيات متعدد و روايات فراوان در اثبات آن وارد گـرديـد كـه
بـحـث تـفـصـيـلى از آن بـه كـتـاب هـاى مـربـوط بـه مـوضـوع امـامـت موكول مى شود.
واپسگرايى به دوران جاهليت
بـا وجـود هـمه تلاش ها و رهنمودهاى پيامبر اكرم (ص ) در مورد رهبرى آينده امّت و معرفى حـضـرت عـلى (ع) در مـنـاسـبـت هـاى مـتـعـدد بـه عـنـوان وصـىّ و جـانـشين خود، مرتجعان و واپسگرايان ، به اصول و
محكمات مورد تاءكيد آن حضرت پشت پا زدند و ولايت و رهبرى امت اسلامى را از مسير تعيين شده اش منحرف
كردند.قرآن كريم و پيامبر اكرم (ص ) بارها نسبت به خطر ارتجاع و واپسگرايى به مسلمانان هـشدار داده و از آن
برحذر داشته بود، امّا عاقبت همين خطر دامنگيرشان شد و آنان را به عقب برگرداند. از امام صادق (ع ) در
اين باره نقل شده كه فرمود:اِرْتَدَّ النّاسُ اِلاّ ثَلاثَة (6)مردم [پس از رحلت پيامبر] مرتد شدند مگر سه نفر.مـنـظـور از ارتـداد در ايـن بيان ، ارتداد از اصل دين نيست ، بلكه منظور ارتداد از ولايت و رهـبـرى
حضرت على (ع ) و بازگشت از اصول و محكمات مورد تاءكيد پيامبر و انحراف از مسير رهبرى امت اسلام است .جـريـان واپسگرايى و بازگشت به اصول و ارزش هاى جاهلى كار را به حدى رساند كه عـرصـه را بـر امير مؤ
منان (ع ) تنگ كرد و آن حضرت نيز چاره اى جز شكيبايى و سكوت نـداشـت و بـايـسـتـى جـهـت حـفـظ مـيـراث
نـبـوى و ديـن مـحـمـّدى (ص ) هـمـه سـخـتـى هـا را تحمل كند؛ چنان كه خود مى فرمايد:تـنـهـا چـيـزى كـه نـگـرانـم كـرد شتافتن مردم به سوى فلان شخص بود كه با او بيعت كـردنـد. مـن از
مـداخله دست باز كشيدم ، تا آنجا كه ديدم گروهى از اسلام بازگشته ، مى خواهند با دعوت مردم دين محمد(ص
) را نابود سازند، پس ترسيدم كه اگر اسلام و اهلش را يارى نكنم رخنه اى در آن ببينم يا شاهد نابودى آن
باشم كه مصيب آن بر من سخت تر از رها كردن حكومت بر شماست .(7)
جريان نفاق بر مسند زمامدارى
منظور از جريان نفاق دشمنان داخلى هستند كه تظاهر به اسلام مى كنند، ولى در باطن كفر مى ورزند ومنوياتشان همان منويات غير مسلمان هاست و در واقع كفر زير پرده اند.پيامبر اكرم (ص ) نسبت به آينده امت از اين جريان اظهار نگرانى كرده است .
