قیام عاشورا و انقلاب اسلامی نسخه متنی

عنوان
(خلافت ) هنگامى بيش از هـر وقت ديگر خنده آور بود كه يزيدبن معاويه آن را به خود بست ؛ زيرا سرسخت
ترين دشمنان اسلام و رسالت ، مدعى جانشينى رسول خدا(ص ) شده بود!

ولى امـام حسين (ع ) با انقلاب مقدس خود، تار و پود اين نقشه ها و فريب كارى ها را از هم گـسـسـت ، و
افـكـار عـمومى مسلمين را در مورد رهبرى جهان اسلام - كه از آن به (خلافت ) تـعـبـيـر مـى شـود -
دوبـاره بـه مـقـيـاس صـحـيـح بـازگـردانـيـد و ثابت كرد كه خليفه رسـول خدا(ص ) كسى است كه رسول
خدا(ص ) او را صريحا تعيين كرده است .

امّا كسانى كه با زور شمشير، رياست مسلمانان را به عهده گرفته
اند (رئيس ) هستند، [امّا] (خليفه ) و (جـانـشـيـن پـيـامـبـر(ص )) نـيستند، و چه بسيار فرق است ميان
(رئيس مسلمانان ) و (خليفه مسلمين ).(187)

قـيـام عـاشـورا حـتـى عـلمـا و دانـشـمـنـدان مـنـصـف و مـطـّلع اهـل سـنـت را بـه اظـهـار
حـقـايـق و مـوضـع گـيـرى صـريـح كـشـانـد و مـعـيـار حـق و باطل را مشخص نمود.

مورّخ و دانشمند معروف اهل تسنّن ، الوردى ، در اين مورد مى گويد:

... شيعيان نخستين كسانى هستند كه تفكّر انقلابى و پرچم قيام را در اسلام بر ضدّ طغيان بـه دوش ‍
كـشـيـدنـد و همواره نظريّات شيعه روح انقلاب را با خود همراه داشت . عقيده به امـامـت ، كـه شيعه
بدان سخت ايمان داشت ، آن ها را به انتقاد واعتراض نسبت به هياءت هاى حـاكـمـه و بـالاءخـره ،
جـبـهـه گـيـرى در بـرابر آن ها وا مى داشت و اين حقيقت در سراسر تاريخ شيعه مشهود است .

بـه عـقـيـده شـيـعـه ، هـر حـكـومـتـى غـاصـب و ظـالم اسـت ، بـه هـر شـكـل و در هـر قـالبـى كـه
بـاشـد مگر آن كه امام معصوم يا نايب او زمام حكومت را در دست گـيـرد. بـه هـمـيـن دليـل بـود كـه
شـيـعه در طول تاريخ ، به طور مداوم ، در يك جريان انـقـلابـى مـسـتـمـر بـه سـر مـى بـرنـد؛ نـه
آرام مـى گـرفـتـنـد و نـه آن را رهـا مـى كردند.(188)

5 ـ درس جهاد و شهادت

قيام عاشورا درس دين باورى ، ايثار، شجاعت ، شهامت ، فداكارى ، جـهـاد در راه
خـدا، امر به معروف و نهى از منكر و روحيّه ستيزه جوئى و پرخاش گرى و جـسـارت در مـقـابـل حـكـّام
جـور را در مـسـلمـانـان ايـجـاد نـمـود و پـيـروان مـكـتـب اهل بيت (ع ) را به عنوان سرسخت ترين
حاميان دين پيامبر(ص ) جلوه گر ساخت .

مـبارزان و رهبران شيعه در تاريخ جنبش هاى حركت آفرين خود، صحنه هاى اعجاب آميزى از رشـادت ،
شـجـاعـت ، دليـرى ، فـداكارى ، و ايثار خلق نمودند و هرگز بيم و ترسى از قدرت حاكم به دل راه ندادند
و در برابر هيچ حكومت ظالم و سخت گيرى تسليم نشدند و بـا شـيـوه رازدارى و تـقـيـّه ، سـخـت تـريـن
شـرايـط را تـحـمـّل نـمـودنـد ودر بـرابـر مـوج هـاى سـهمگين و طوفان هاى بنيان كن ، با گذشتن از
گذرگاه شهادت ، همواره قد برافراشته داشتند.

اين ويژگيها است كه همواره شيعه را در تـاريـخ بـه
عـنـوان نـيـرومندترين سازمان انقلابى اسلام ، كه از زمامداران با فرياد و پـرخـاش ‍ مـطـالبـه
عـدالت و استقرار ارزش هاى والاى اسلامى و انسانى مى نموده است ، جلوه گر كرده است .(189)

6 ـ پيروزى خون بر شمشير

قيام عاشورا نشان داد كه خون بر شمشير پيروز است و اين شعار به عنوان يك
ويژگى ماندگار در تاريخ اسلام به يادگار خواهد ماند.

سيد جعفر شهيدى مى نويسد:

هـيـچ عـمـلى در طـبـيـعـت بـى عـكـس العـمـل نـخـواهـد مـانـد. عـكـس العـمـل مـمـكـن اسـت فـورى
پـديـد شـود و مـمـكـن اسـت سـال هـا يـا ده هـا سـال مـدّت بـخـواهد، امّا بالاءخره پديد خواهد شد.

اين سنّت آفرينش است . اين قانون خدا اسـت كـه دگـرگـون نـخـواهـد شـد:

سـتـمكار بايد به كيفر خود
برسد، خون مظلوم بايد خـواسـتـه شـود. نـخـسـتين مرحله عكس العمل - چنان كه گفتيم ـ پشيمانى بود؛
پشيمانى در سـران سـپـاه ، پـشيمانى در سربازان ، و سپس ‍ پشيمانى در حوزه حكومت كوفه و سلطنت دمشق .

چـنـدى نـگـذشت كه پسر زياد، عمر سعد را خواست و گفت :

آن نوشته اى كه درباره كشتن حسين به تو دادم چه
شد؟ آن را به من بده !

ـ مگر آن نوشته تا چه وقت پيش من مى ماند؟ آن را گم كرده ام .