نكات مهم كنوانسيون - روزها و رویدادها جلد 1

بتدريج و با توجه به اصول مندرج در آن تدبير مى شوند اهتمام ورزند.

اگرچه اصول دهگانه اعلاميه ياد شده تا حدودى مى توانست حقوق اوليه كودكان را مطرح سازد، اما با بروز تحولات دهه هاى اخير در گوشه و كنار جهان و ظهور عقايد و مفاهيم تازه ، لزوم گسترش ابعاد موارد در برگيرنده حقوق كودك نيز افزايش يافت ؛ بويژه آنكه طى دهه هاى اخير، شواهد زيادى مبنى بر نقض حقوق كودكان در بسيارى از نقاط جهان به دست آمد كه نمونه هايى از اين واقعيتها، وجود بيش از 100 ميليون كودك آواره و بى خانمان در اثر جنگ و فقر است . در همين حال بيش از 150 ميليون كودك كه در سن تحصيل مى باشند از مدرسه رفتن محرومند و بيش از 155 ميليون كودك زير پنجسال نيز در فقر مطلق به سر مى برند و سرانجام اينكه ميليونها كودك در سراسر جهان قربانى سوءاستفاده هاى گوناگون از جمله فحشاء و مواد مخدر قرار گرفته اند.

لزوم پرداختن جدى تر به مسائل حقوق بشر كودكان طى آماده سازيهاى سال بين المللى كودكان (1979) مطرح شد و تدوين پيش نويس كنوانسيون حقوق كودك ، توسط يك گروه كارى كه رياست آن را پروفسور آدام لوپاتكا از لهستان به عهده داشت آغاز شد.

اين كار ده سال به طول انجاميد و در نهايت متن پيش نويس آن مشتمل به سه بخش و 54 ماده ، در سال 1989 در چهل و چهارمين اجلاس مجمع عمومى سازمان ملل متحد به تصويب رسيد و در ژانويه 1990 به كليه كشورها جهت الحاق بدان ارائه شد.

در تشريح كنوانسيون حقوق كودك چنين عنوان شده است :

كنوانسيون نقطه حركت جديدى براى همه ، از جمله قانونگزاران ، مدرسان ، رهبران مذهبى ، رسانه ها و سازمانهاى خصوصى است تا بالاترين اولويتها را به تلاش در جهت ارتقاء حقوق كودكان و حمايت از آنان بدهند و ابزار توانمندى است براى ايجاد تحول در نحوه تفكر جوامع مختلف ، اصلاح و تكميل قوانين ملى و اجراى آنها در جهت حفظ منافع كودكان ، شناسايى مشكلات آنان ، ارائه راه حلها به بسيج منابع براى اجراى راه حلهاى ارائه شده .

در مقدمه كنوانسيون حاضر، با اعتماد به اينكه خانواده به عنوان جزء اصلى جامعه و محيط طبيعى براى رشد و رفاه تمام اعضاى خود خصوصا كودكان مى باشد؛ آمده است كه كودك بايد در فضايى سرشار از خوشبختى ، محبت و تفاهم بزرگ شود.

در سپتامبر 1990، اجلاس جهانى سران با شركت بيش از 70 رييس جمهور و نخست وزير كشورهاى مختلف جهان براى جستجوى راههاى عملى اجراى كنوانسيون حقوق كودك و تاءمين حمايتهاى سياسى لازم در نيويورك تشكيل شد.

حاصل اين اجلاس صدور اعلاميه جهانى بقاء، رشد و حمايت از كودكان بود. كنوانسيون حقوق كودك از سپتامبر 1990 لازم الاجرا شد و در حال حاضر (1997 م .) كشور جهان به آن پيوسته اند.

نكات مهم كنوانسيون

1 - كشورهاى عضو حق ذاتى هر كودك را براى زندگى و توسعه به رسميت مى شناسند.

2 - هر كودك بلافاصله پس از تولد، حق داشتن نام و كسب تابعيت دارد.

3 - كشورهاى عضو كنوانسيون ، حقوقى را كه در اين كنوانسيون در نظر گرفته شده است ، براى تمام كودكانى كه در حوزه قضايى آنها زندگى مى كنند بدون هيچ گونه تبعيض از هر نظر تضمين خواهند كرد.

4 - در تمام اقدامات مربوط به كودكان كه توسط مؤ سسات رفاه اجتماعى عمومى و يا خصوصى ، دادگاهها، مقامات اجرايى يا ارگانهاى حقوقى انجام مى شود، مى بايد منافع كودك از اهم ملاحظات باشد.