حضرت امام خمينى (ره ) شخصيت منحصر به فرد و والايى داشت و داراى اوصاف ويژه اى بود كه در تمام وجودش نفوذ كرده و هرگز به افراط و تفريط نمى رفت . امام (ره ) همزمان با تحصيل علوم اسلامى ، در مقام تهذيب نفس بود.ديرى نپاييد كه از زمره پارسايان و زاهدان بزرگ شد و نزد مراجع و فضلاى حوزه علميه منزلتى والا يافت .حضرت امام (ره ) در پانزده سالى كه در نجف اشرف به سر مى بردند جز در موارد استثنايى ساعت سه هر شب در كنار مرقد مطهر امير المؤ منين حضرت امام على عليه السلام حضور مى يافت و حتى وقتى كه حكومت نظامى اعلامى مى شد، امام به پشت بام مى رفت و ارادت خويش را نسبته به ولايت و اهل بيت عليه السلام ادا مى كرد. از ويژگيهاى مهم ايشان اين بود كه آيين حيات بخش اسلام در تاروپود زندگى او نفوذ كامل كرده بود و تمام كردار و گفتار و پندارش اسلام بود و آن را با تمام ابعادش مى شناخت و به قول شهيد آيت الله صدر، امام خمينى (ره ) در اسلام ذوب شده بود. امام (ره ) در برابر مصائب و گرفتاريها همانند كوهى استوار ايستادگى مى كرد و كوچكترين خللى در روحيه اش وارد نمى شد و نمونه بارز آن شهادت فرزندش حاج آقا مصطفى (ره ) بود كه پس از اطلاع از شهادت فرزند برومندش فقط فرمودند:او اميد اسلام بود و اين واقعه را يكى از الطاف خفيه الهى مى شمرد.حضرت امام (ره ) با وجود اين كه رهبر تمام مسلمانان جهان بود و مى توانست از تمامى امكانات در جهت زندگى خويش بهره مند شود، هميشه از تجملات و تمامى امكانات در جهت زندگى خويش بهره مند شود، هميشه از تجملات و كاخ نشينى دورى مى كرد و همچون مردم محروم جامعه در خانه اى ساده اما باصفا زندگى مى كرد و اين ساده زيستى زبانزد همگان بود. نظم حضرت امام (ره ) در امور زندگيش به حدى بود كه اطرافيان ايشان برنامه هاى خويش را بر اساس كارهاى حضرت امام (ره ) تنظيم مى كردند. نكته ديگر در مورد اوصاف حضرت امام ، صرفه جويى بود. او حتى در مصرف آب صرفه جويى مى فرمود و از روشن ماندن يك شعله اضافى ناراحت مى شد.حضرت امام خمينى (ره ) با اوصاف وصف ناشدنى كه زبان از بيان آنها قاصر مى باشد، شخصيتى است كه براى هميشه در تاريخ مى درخشد. سر محبوبيت امام (ره ) و راز عشق جاودانه مردم به خاطر اوصاف بى نظيرش مى باشد.
اهداف و آرمانهاى حضرت امام خمينى (ره )
هر انسانى به اعتبار هدف و آرمانش ، معنا و هويت پيدا مى كند. انسان بى هدف وجود بى انگيزه اى است كه در مواجه با سختيها، توجيهى براى بودن نمى يابد. در اين ميان هرچه هدف والاتر و آرمان بشرى بلندتر و برتر باشد و يقين به حقانيت آن محكمتر و استوارتر، دامنه عمل و تشخيصى كه فرد پيدا مى كند وسيعتر و عميقتر مى شود. انسانها در سايه هدف متعالى ، ارزشمند مى شوند و ملتها در پرتو آرمانهاى بلند به سرافرازى و افتخار مى رسند. يكى از ويژگيهاى انسان مؤ من در قرآن ، اعتقاد به هدفدارى خلقت است كه به سوى كمال حركت مى كند، باورى است كه مؤ من و موحد را به عمل صالح وا مى دارد تا زندگى خود و جامعه خويش را در حد وسع و توان به اهدافى كه پروردگار براى آفرينش قرار داده است ، نزديك سازد. حضرت امام خمينى (ره ) نيز به عنوان مؤ منى كه رسالتى انبيايى را بر دوش خود حس مى كرد، از همان آغاز نهضتى كه خود بنيانگذار و به ثمر رساننده اش بود، آرمانهاى بلندى را مطرح كرد و تمام توان خويش را در راه تحقق آنها به كار گرفت و در طول حيات سياسى و مبارزاتى خود، به پررنگتر كردن آن آرمانها و اهداف در روند كار پرداخت .آزادى جهان اسلام از آرزوهاى هميشگى امام (ره ) بود. از همان روزهاى نخست نهضت بويژه از 15 خرداد 1342، امام خمينى (ره ) در فكر و انديشه نجات مسلمانان و رهايى جهان اسلام بود و در سال 1343 ضمن اعلاميه اى چنين اظهار اميدوارى كردند:ما اميد واثق داريم كه ملل اسلامى ، در آتيه نزديكى بر استعمار چيره شوند و ما در موقع خود به خواست خداى تعالى از هيچ گونه فداكارى دريغ نمى كنيم
لطفا منتظر باشید ...
