سوره النساء (4): آيات 72 تا 73
وَ إِنَّ مِنْكُمْ لَمَنْ لَيُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قالَ قَدْ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيَّ إِذْ لَمْ أَكُنْ مَعَهُمْ شَهِيداً (72) وَ لَئِنْ أَصابَكُمْ فَضْلٌ مِنَ اللَّهِ لَيَقُولَنَّ كَأَنْ لَمْ تَكُنْ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُ مَوَدَّةٌ يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً (73)ترجمه
72- در ميان شما افرادى (منافق) هستند كه هم خودشان سستند و هم ديگران را سست مىنمايند. اگر مصيبتى به شما برسد مىگويند: خدا به ما نعمت داد كه با مجاهدان نبوديم تا شاهد (آن مصيبت) باشيم! 73- و اگر غنيمتى به شما برسد، درست مثل اينكه هرگز ميان شما و آنها مودت و دوستى نبوده، مىگويند: اى كاش ما هم با آنها بوديم و به رستگارى و پيروزى بزرگى نائل مىشديم!تفسير
به دنبال فرمان عمومى جهاد و آماده باش در برابر دشمن كه در آيه سابق بيان شد در اين آيه اشاره به حال جمعى از منافقان كرده مىفرمايد:" اين افراد دو چهره كه در ميان شما هستند با اصرار مىكوشند از شركت در صفوف مجاهدان راه خدا خوددارى كنند."(وَ إِنَّ مِنْكُمْ «1» لَمَنْ لَيُبَطِّئَنَّ) «2».
(1) بايد توجه داشت اينكه در آيه فوق خطاب به مؤمنان شده ولى سخن از منافقان به ميان آمده و در عين حال با تعبير" منكم" آنها را جزء مؤمنان شمرده به خاطر آن است كه منافقان هميشه در لابلاى مؤمنان حقيقى بودهاند و ظاهرا جز جمعيت آنها محسوب مىشدند.(2) ليبطئن از ماده" بطؤ" (بر وزن قطب) به معنى كندى در حركت مىباشد، و چنان كه جمعى از اهل لغت و مفسران در اينجا ذكر كردهاند هم معنى لازم و هم متعدى دارد يعنى هم خودشان در حركت كندند و هم ديگران را تشويق به اين كار مىكنند، و شايد با توجه به اينكه جمله از باب تفعيل است فقط معنى متعدى را دارد منتها گاهى خود را وادار به كندى مىكند و گاهى ديگران را!