سوره النساء (4): آيه 93 - تفسیر نمونه جلد 4

سوره النساء (4): آيه 93

وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فِيها وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظِيماً (93)

ترجمه

93- و هر كسى فرد با ايمانى را از روى عمد به قتل برساند مجازات او دوزخ است كه جاودانه در آن مى‏ماند و خداوند بر او غضب مى‏كند و از رحمتش او را دور مى‏سازد و عذاب عظيمى براى او آماده ساخته است.

شان نزول‏

" مقيس بن صبابه كنانى" كه يكى از مسلمانان بود، كشته برادر خود" هشام" را در محله" بنى النجار" پيدا كرد، جريان را به عرض پيامبر (ص) رسانيد، پيامبر (ص) او را به اتفاق" قيس بن هلال فهرى" نزد بزرگان" بنى النجار" فرستاد و دستور داد كه اگر قاتل" هشام" را مى‏شناسند، او را تسليم برادرش" مقيس" نمايند و اگر نمى‏شناسند، خونبها و ديه او را بپردازند آنان هم چون قاتل را نمى‏شناختند، ديه را به صاحب خون پرداختند و او هم تحويل گرفت و به اتفاق" قيس بن هلال" به طرف مدينه حركت كردند در بين راه بقاياى افكار جاهليت" مقيس" را تحريك نمود و با خود گفت: قبول ديه موجب سرشكستگى و ذلت است، لذا هم سفر خود را كه از قبيله" بنى النجار" بود به انتقام خون برادر كشت و به طرف مكه فرار نمود و از اسلام نيز كناره گيرى كرد.

پيامبر (ص) هم در مقابل اين خيانت خون او را مباح نمود، و آيه فوق به همين مناسبت نازل شد كه مجازات قتل عمد در آن بيان شده است.