خدا در نهج البلاغه نسخه متنی

تعداد پرندگانى كه در جنوب دائره ى استوار زندگى مى كنند و هنگام زمستان هاى نيمكره ى جنوبى بر فراز اقيانوس هاى نيمكره ى شمالى به پرواز درمى آيند، خيلى بيشتر است. زيرا در اين سرزمينهاى پنهاور نيمكره ى شمالى، طبعا مواد غذائى فراوان تر است. استوائى است و پرندگان فرصت بيشترى براى شكار دارند و اين امر براى پرندگانى كه جوجه هاى آنها تا هنگام خروج از لانه بيش از وزن خود غذا مى خورند، مسئله اى مهم و حياتى است.

پس از پايان تخمگذارى و رشد جوجه ها، شب هاى بلند و تاريك فصل سرما غريزه ى مهاجرت اين پرندگان را تحريك مى كند. پرندگان پيش از مهاجرت، نيروى لازم را به صورت چربى در زير پوست خود ذخيره مى كنند و از اين راه پاره اى از آنها مى توانند تا سى ساعت متوالى پرواز كنند. پرنده شناسان معتقدند پاره اى از چاچاى هاى گروئنلند، با جثه اى كمى بزرگتر از گنجشك، از گروئنلند تا كرانه هاى اسپانيا را كه بيش از سه هزار كيلومتر است يكسره پرواز مى كنند... پاره اى پرندگان كوچك كه ناخود آگاه از مسير اصلى خويش منحرف مى شوند و به سوى دريا مى روند، براى آنكه به نزديكترين كرانه نجات برگردند هزاران كليومتر بر فراز آب ها پرواز مى كنند... از ميان پرندگان مهاجر هيچ يك دورتر از پرستوك قطبى سفر نمى كند... دسته هاى كوچك پرستوك، پس از عبور از اقيانوس اطلس به اروپا مى رسند و سپس به طرف كرانه هاى غربى و جنوبى آفريقا حركت مى كنند و گاهى مهاجرت آنها تا كناره هاى توده هاى يخ قطب جنوب ادامه پيدا مى كند... اين پرنده در مهاجرتش سالانه 35000 كليومتر راه مى پيمايد.

پرندگان مهاجر با دقتى شگفت انگيز، جهت يابى مى كنند، ولى مسير دقيق آنها كاملا روشن نشده است... در آزمايش، نوع آبجين را در ولز انگلستان گرفته و حلقه گذارى كردند و به شهر بستن در آمريكا بردند و در آنجا رها كردند. اين پرنده پس از پيمايش 5000 كليومتر بعد از 2/5 روز بدون هيچ گونه نشانه اى از اقيانوس به خانه ى خود مراجعت كرد. [ جهان چنانكه مى شناسيم از سرينشريات سازمان جغرافيايى ايران. ]
مار ماهى ها، همين كه به سن رشد رسيدند در هر رود خانه و بركه در در هر گوشه اى كه باشند به طرف نقطه اى در جنوب جزائر برمودا حركت مى كنند و در آنجا در اعماق ژرف اقيانوس تخم مى گذارند و در همانجا مى ميرند.

آن عده از مار ماهى ها كه از اروپا مى آيند، هزاران ميل مسافت را در دريا مى پيمايند تا به اين نقطه مى رسند. بچه هاى مار ماهى كه هنگام تولد از هيچ كجاى عالم خبرى ندارند و فقط خود را در صحرائى بى پايان از آب ديده اند شروع مى كنند به مراجعت به وطن اصلى خويش، و پس از عبور از درياهاى بى پايان و غلبه بر طوفان ها و امواج و جزر و مدها، دوباره به همان رودخانه يا بركه اى كه والدين آنها از آنجا آمده اند برمى گردند.

به طورى كه همه ى آنها رو درياچه هاى جهان، هميشه پر از مار ماهى است. اين مار ماهى هاى جوان، پس از آنكه با زحمات و مشقات فراوان خود را به موطن اصلى رساندند، در آنجا نشو و نما مى كنند. و چون به سن رشد رسيدند بر طبق همان قوانين مرموز و لا ينحل، به نزديكى جزاير بر مواد برمى گردند و اين دو رو تسلسل را از سر مى گيرند. اين حس جهت يابى و بازگشت به موطن اصلى، از كجا سرچشمه گرفته است؟! هرگز تاكنون هيچ مار ماهى از سواحل آمريكا شكار نشده است. براى اينكه مار ماهى اروپا وقت كافى براى رسيدن به جزائر بر مودا و پيمودن عرصه درياها را داشته باشد، دوره ى رشد آن را به يك سال و گاهى هم بيشتر بالا برده است. [ راز آفرينش انسان- كرسى موريسون ص 81. ]

از نظر قرآن كريم و نهج البلاغه، دستگيرى تدبير الهى از موجودات و راهنمائى آنها در مسير آينده شان اختصاص به جانداران نداشته، حركت تكاملى همه ى موجودات بالطف و تدبير الهى انجام مى شود.

فقضيهن سبع سموات فى يومين و اوحى فى كل سماء امرها...
آنها را در دو روز، 7 آسمان ساخت و برنامه ى هر آسمان را بدان وحى نمود آيه ى 12 فصلت.

يومئذ تحدث اخبارها، بان و بك اوحى لها: در آن روز زمين اخبارش را حكايت مى كند، چون خدايت به او وحى نموده است آيه ى 5/ زلزله.

و اوحى ربك الى النحل ان اتخذى من الجبال بيوتا خدايت به زنبور عسل وحى كرد كه از كوه ها خانه انتخاب كن 68/ نحل.

الذى خلق فسوى، والذى قدر فهدى: خدائى كه آفريد و آراست، همانكه تنظيم كرد و راهنمائى نمود آيه ى 1 /3 اعلى.

ربنا الذى اعطى كل شى خلقه ثم هدى: خداى ما كسى است كه آفرينش هر چيزى را به آن عطا نمود و هدايتش كرد آيه 50/ طه.

پيش ازاين هم عباراتى از نهج البلاغه آورديم كه نمونه هائى از اين كتاب پر ارج در مسئله ى هدايت موجودات مى باشد.