خدا در نهج البلاغه نسخه متنی

علوم تا حال عمر خيلى از چيزها را حساب كرده اند: عمر زمين، عمر سنگهاى شهابى، عمر ماه، عمر آفتاب، عمر كهكشان، عمر دنيا، مدت لازم براى تركيب و تجزيه ى مواد متحمله عناصر مختلف. تقريبا عمر همه اينها بهم نزديك يعنى در حدود شش بيليون سال پيش صورت گرفته است...

اسحق نيوتن كشف كرده بود كه جهان از نظم و تربيت به سوى بى نظمى و انحلال مى رود و ميل دارد كه در همه ى اجسام حرارت مساوى باشد او از اينجا آغازى را براى جهان درك كرده بود. بعدا با مطالعات روى حرارت اين مطلب را روشن تر كرد. بدين ترتيب كه ما بين نيروى قابل استفاده و نيروى غير قابل استفاده يا انتر و پى بايد فرق قائل شويم ملاحظه شده كه در تمام تغييراتى كه در حرارت توليد مى شود، يك قسمت از نيروى قابل استفاده تبديل به نيروى غير قابل استفاده مى شود و عمل عكس يعنى تبديل نيروى غير قابل استفاده به نيروى قابل استفاده مى شود و عمل عكس يعنى تبديل نيروى غير قابل استفاده به نيروى قابل استفاده هيچوقت اتفاق نمى افتد، و اين همان قانون دوم ترموديناميك "حرارت و حركت" است.

بولتزمن به اين موضوع علاقمند شد و هوش سرشار و اطلاعات وسيع رياضى خود را بكار انداخت و ثابت نمود كه قانون دوم حرارت و حركت
حالت مخصوصى از يك اصل كلى است. [ كلودم هزاوى مهندس مشاور و متخصص در اندازه گيرى فيزيكى و الكتريكى و ابزار اندازگيرى. ]

وزن و حجم كره زمين فوق العاده بزرگ است. وزن زمين به 6600 بيليون در بيليون تن بالغ مى شود. فهم معناى حقيقى يك ميليون براى بشر خيلى مشكل است تا چه رسد به يك بيليون با بيليون در يك بيليون.

مثلا اگر ما به كارگرى بگوئيم كه شما براى هر روز كارتان يك دلار اجرت خواهيد گرفت و اگر يك ميليون روز متوالى بدون تعطيل كار كنيد شما ميليونر خواهيد شد ممكنست آن كارگر دل خود را خوش كند كه ممكن است او روزى ميليونر شود، ولى هرگز تصور نخواهد كرد كه يك ميليون روز 2742 سال مى شود.

اين توده ى عظيم كه اسمش زمين است از كجا آمده؟...

حال به بزرگى سيارات ديگر منظومه ى شمسى توجه كنيم. آفتاب كه بزرگترين آنهاست 330000 مرتبه از زمين يعنى 6600 در بيليون تن بزرگتر است.

در كهكشانى كه منظومه ى شمسى جزو آن است يعنى در كهكشان ما دست كم يك بيليون خورشد يعنى مركز منظومه وجود دارد كه وزن اغلب آنها از خورشيد ما زيادتر است. منجمين معتبر مى گويند حداقل يكصد هزار كهكشان نظير كهكشان ما در عالم موجود است.

براى بيان و درك وجود اجرام سماوى دو فرضيه ممكن است: نخست اينكه اين اجرام ابتدائى ندارند يعنى ازلى هستند دوم اينكه آنها خلق شده اند.

فرضيه ى اول مردود است چه ماده متغير است، نمو مى كند و رشد مى يابد حتى علوم طبيعى با دقت كافى ابتداى وجود هر جسمى را معلوم
مى سازد... [ اوسكارلئو برايرئر عالم فيزيك و شيمى. ]

در مطالعه ى شيمى و زمينى دو نكته ى مهم توجه مرا جلب مى كند. يكى تعيين لحظه ى ايجاد، و دومى قانون اتحاد شكل پديده هاست كه هر دو كاملا با فلسفه ى اديان مطابقت دارند.

در تعيين عمرو ابتداى ايجاد نمونه هاى مختلف مربوط به زمين شناسى از قبيل مواردى كه در روابط راديو آكتيوى شهاب ها و اجرام سماوى از بين مى روند اين امكان به دست آمده كه با چنين طريق نيز مى توان تاريخ پيدايش زمين را تعيين كرد.