نبوت نسخه متنی

 ديدم كه چشمهاي مبارك پيغمبر پر از اشك شد و فرمود : " حسبك هذا " ديگر بس است . در روايات خودمان درباره امام سجاد و امام باقر هست كه اينها قرآن را آنچنان با آهنگ خوش و زيبا از داخل منزل و با صداي بلند مي خواندند كه صدايشان به بيرون منزل منعكس مي شد

 و مردمي كه از كوچه مي گذشتند به واسطه زيبايي و خوشي اين آهنگ مي ايستادند . بعد پشت خانه امام را نگاه مي كردند مي ديدند مردم داخل كوچه ايستاده اند دارند گوش مي كنند و حتي نوشته اند آنقدر اين صدا زيبا و جذاب بود كه سقاها در حالي كه مشكهاي سنگين را به دوش مي كشيدند و مي آمدند عبور كنند ، با همان مشكهاي پر از آب مي ايستادند كه گوش كنند ( 1 ) . اين هم يكي از جنبه هاي زيبايي قرآن است : تحمل پذيري اش براي آهنگ ، آنهم آهنگهاي مختلف .

سخن طه حسين

طه حسين در همين جا مخصوصا اين آهنگهاي مختلف را به تناسب موضوعات مختلف [ گوشزد مي كند ] چون آيات قرآن همه يك جور نيست ، آيات طويل داريم ، آيات قصير داريم ، آيات شديد داريم ، آيات آرام داريم . بعضي آيات آيات خاصي است ، به يك لحني و با يك كلماتي بيان شده است كه انسان احساس مي كند اين كلمات را آرام آرام بايد بر قلب خودش تلقين كند ، آياتي كه مي خواهد تذكر و موعظه را به وجود بياورد ، مثلا : "

 كتاب انزلناه اليك مبارك ليدبروا اياته و ليتذكر اولوا الالباب " (2) كتابي كه بر تو نازل كرده ايم ، كتابي پر بركت و ميمنت كه آيات آن را تدبر كنند و صاحبدلان متنبه گردند . ببينيد ! آيه اي كه دعوت به تدبر و تذكر مي كند و مي خواهد فكر را وادار به انديشيدن كند ، مي خواهد دل را بيدار كند ، با يك بيان نرم و ملايم و

. 1 مدينه آن وقت چاه آب داشته و معمولا براي خانه ها سقاها آب مي آوردند . بعد هم كه در زمان مروان حكم نهر جاري كردند دو سه جاي مدينه را دهانه نهر يعني محل آب برداشتن ايجاد كردند كه از آنجا آب مي آوردند . ديگر آب جاري در ظاهر مدينه نبود