نبوت نسخه متنی

 هست ، چون در " جا " بودن معنايش محدود بودن است . " و هو معكم اينما كنتم " ( 1 ) هر جا باشيد او خودش با شماست . خدا را چقدر با اشياء مي داند ! اشياء را با خدا نمي داند ولي خدا را با اشياء مي داند . " و نحن اقرب اليه من حبل الوريد " ( 2 ) [ ما به انسان از خودش نزديكتر هستيم ] . " ان الله يحول بين المرء و قلبه " ( 3 ) خدا بين انسان و دل انسان كه همان شخصيت انسان است ، بين خودش و خودش حائل مي شود ، از خودش به خودش نزديكتر است . در بعضي آيات ، هرچه حسن است و هر چه كمال است و هر چه جمال است مي گويد همه چيز از خداست ، اصلا غير خدا چيزي ندارد يعني غير خدا هر چه دارد از خدا دارد ، پس هر چه هست از خداست ، كه اين خودش يك منطق عجيبي است :

" له الاسماء الحسني " ( 4 ) قاعده اي است در عربيت ، مي گويند : " تقديم ما هو حقه التأخير يفيد الحصر " يعني چيزي را كه بايد مؤخر باشد اگر مقدم بداريم افاده حصر مي كند . در فارسي هم همين طور است . مثلا يك وقت مي گوييم " آقاي زيد در مسجد است " يعني آقاي زيد در مسجد است ، ممكن است آقاي عمرو هم در مسجد باشد ، و يك وقت مي گوييم " در مسجد آقاي زيد است " يعني آن كه در مسجد است آقاي زيد است . آنوقت محدود و منحصر مي شود كه آن كه در مسجد است منحصرا اوست . " له الاسماء الحسني " ( نه " الاسماء الحسني له " تمام شؤون كماليه از آن اوست و بس . " ان الله هو الحق المبين " ( 5 ) حق مطلق فقط اوست ، يعني هر چيزي هر حقيتي كه دارد از ناحيه اوست ، حق واقعي اوست و حقي هم كه ديگري دارد باز مال اوست . حيات هم انحصار دارد به او : " هو الحي " ( 6 ) . " و هو العليم القدير " ( 7 ) علم منحصرا از آن اوست ، قدرت منحصرا از آن اوست . "

. 1 حديد / . 4

. 2 ق / . 16 . 3 انفال / . 24 . 4 طه /

. 8 . 5 نور / . 25

. 6 بقره / . 255

. 7 روم / . 54