يكى از جنبههاى زندگى ، «كار كردن» است . شما به كار كردن ، چگونه نگاه مىكنيد؟ ارزيابىتان از كار كردن چيست؟ آيا جزو كسانى هستيد كه كار را عامل رنج و سختى انسان مىدانند؟ آيا به نظر شما دنيا بدون زحمت كشيدن و كار كردن ، زيباتر و دلپذيرتر است؟ آيا كار را مزاحم راحتى و خوشبختى انسان مىدانيد؟ گروهى از انسانها خوشبختى را در اين مىدانند كه هروقت ، هرچه را خواستند ، آماده باشد و براى تهيه آن ، به صرف وقت و تحمّل رنج و زحمت ، نيازى نباشد . در اين ديدگاه نبايد ميان خواسته و تحقّق آن ، «فاصله زمانى» وجود داشته باشد . همچنين نبايد ميان اين دو ، حلقه گمشدهاى به نام «كار و تلاش» وجود داشته باشد . اين گروه ، نه حوصله تحمّل گذشت زمان را دارند و نه توان به زحمت انداختن تن را ؛ همه چيز بايد «فورا» و «بدون زحمت» به دست آيد. اين تفكّر ، مخصوص كسانى است كه مىخواهند يك شبه ، ره صدساله را بپيمايند . اين مسئله ، بيشتر در ميان جوانان ديده مىشود . جوان امروز ، كار را زحمت زندگى مىداند و حال آنكه كار ، يكى از ارزشهاى زندگى است . زندگى زوجهاى جوانى كه تشكيل خانواده مىدهند ، از اين بُعد نيز آسيبپذير است . از سوى ديگر ، گاهى تصوّر مىشود كه مسائل معنوى ، جاى كار و تلاش را
لطفا منتظر باشید ...
