تشويق به پذيرفتن هديه - میزان الحکمه جلد 14

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

میزان الحکمه - جلد 14

محمد محمدی ری شهری؛ ترجمه حمیدرضا شیخی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

تشويق به پذيرفتن هديه

ـ پيامبر خدا(ص ): اگر پاچه گاو ياگوسفندى هم به من هديه دهند, آن را مى پذيرم .

ـ اگـر بـه خـوردن پـاچه گاو يا گوسفندى هم دعوت شوم , قبول مى كنم و اگر پاچه اى به من هديه دهند, آن را مى پذيرم .

ـ اگـر پـاچـه اى هـم بـه مـن هـديه شود, مى پذيرم و اگر به خوردن سردستى هم دعوت شوم , قبول مى كنم .

ـ عايشه : پيامبر(ص ) هديه رامى پذيرفت و در برابر آن پاداش مى داد.

ـ پيامبر خدا(ص ): از احترام مرد به برادرش اين است كه پيشكش او را بپذيرد و از همان چيزى كه نـزد خـود دارد بـه او پـيشكشى دهد و براى پيشكش دادن چيزى به او, خود را به تكلف و زحمت نيندازد.

ـ زن مـسـتـمندى هديه اى براى عايشه آورد, اما عايشه از روى ترحم و دلسوزى آن را قبول نكرد پـيـامـبر(ص ) به او فرمود: چرا آن را قبول نكردى و متقابلا هديه اى به او ندادى كه فكرنكند او را تـحـقـير كرده اى ؟

اى عايشه , فروتن باش , زيرا خداوند فروتنان را دوست مى دارد و ازافراد متكبر نفرت دارد.

انواع هديه

ـ پيامبر خدا(ص ): هديه سه گونه است : هديه جبرانى , هديه رشوه اى و تملق آميز و هديه به خاطر خداوند عزوجل .

ـ امـام صـادق (ع ): هـديـه سـه گـونـه اسـت : هـديه جبرانى , هديه رشوه اى و تملق آميز و هديه براى خداى عزوجل .

بهترين هديه

ـ پـيـامـبر خدا(ص ): بهترين هديه (يابهترين عطا) سخن حكيمانه اى است كه بنده آن را بشنود و سپس ابتدا خود آن را بياموزد و آن گاه (به ديگران ) بياموزدش .

ـ بـهترين هديه اى كه انسان مسلمان به برادر خود مى دهد, سخن حكيمانه اى است كه خداوند به سبب آن بر هدايت او بيفزايد و ازهلاكت بازش دارد.

ـ بـهـتـريـن هديه اى كه مسلمانى به برادر خود دهد, سخن حكيمانه اى است كه خداى متعال به واسطه آن بر هدايت او بيفزايد ياوى را از هلاكت و تباهى نگه دارد.

ـ چه خوب عطيه و چه نيكو هديه اى است , سخن حكيمانه اى كه آن را مى شنوى !.

ـ امام على (ع ): چه خوب هديه اى است اندرز و موعظه !.

ـ جـبـرئيـل (ع ) ـ بـه پـيامبر(ص ) ـ : اى رسول خدا, خداوند تبارك و تعالى مرا با هديه اى سوى تو فـرسـتـاده اسـت كـه قـبـل از تـو آن را به هيچ كس نداده است رسول خدا(ص ) فرمود: گفتم : آن چـيـسـت ؟

جبرئيل گفت : شكيبايى و بهتر از آن گفتم : آن ديگر چيست ؟

گفت : خرسندى و بهتراز آن گفتم : آن چيست ؟

گفت : زهد و بهتر از آن گفتم : آن چيست ؟

گفت : اخلاص و بهتر ازآن گـفـتـم : آن چـيست ؟

گفت : يقين و بهتر از آن گفتم : آن چيست ؟

جبرئيل گفت : پلكان آن تـوكل بر خداى عزوجل است گفتم : توكل بر خداى عزوجل چيست ؟

گفت : دانستن اين نكته كـه مـخـلـوق نـه (مى تواند) زيانى بزند نه سودى برساند نه چيزى بدهد و نه جلو چيزى را بگيرد وچشم اميد بر كندن از مردم .

پس گرفتن بخشش

ـ پيامبر خدا(ص ): كسى كه بخشش خودرا پس بگيرد, مانند كسى است كه استفراغش را بخورد.

ـ پيامبر خدا(ص ) (به عمربن خطاب كه اسبى را به يكى از جنگجويان مسلمان بخشيده بود تابا آن در راه خدا جهاد كند و خواست دوباره آن را از او بخرد چون فكر مى كردباقيمت ارزانى به او خواهد فروخت ) فرمود: آن را نخر و به صدقه اى كه داده اى برنگرد, اگر چه آن را به يك درهم به تو بدهد, زيراكسى كه صدقه خود را پس بگيرد, مانند كسى است كه استفراغش را بخورد.

ـ امـام صـادق (ع ): هـركـس صـدقـه اى دادو سپس آن صدقه به خودش برگردانده شد, آن را نه بـفـروشد و نه خودش استفاده كند, زيرا آن صدقه در حقيقت به منزله بنده آزاد شده اى است كه بعد از اين كه او را آزاد كرد ديگر درست نيست آن را بر گرداند.

ـ درباره مردى كه صدقه اى مى آوردتا به سائل بدهد, اما وقتى دم در مى آيد مى بيند او رفته است ـ : بايد آن را به سائل ديگرى بدهدو به مالش برنگرداند.

آداب هديه دادن

ـ امـام عـلـى (ع ): از كـسـى كـه از تـو عـيـادت نـمـى كند, عيادت كن و به كسى كه به تو هديه نمى دهد,هديه بده .

هديه كردن به اماكن متبركه

ـ امـام عـلـى (ع ): اگـر حتى دو رودخانه جارى از زر و سيم داشته باشم , كمترين چيزى به كعبه هديه نمى كنم , چون نصيب حاجيان مى شود نه مستمندان .

ـ يـاسـيـن : از امام باقر(ع ) شنيدم كه مى فرمايد: گروهى از مصر آمدند و در اين بين يكى ازآن ها درگذشت اما پيش از آن كه بميرد به مردى وصيت كرد از اموال او هزار درهم به كعبه تقديم كند چـون آن مـرد وارد مكه شد, در اين باره كه آن مبلغ را به چه كسى بايد بدهد پرس وجو كرد بنى شـيـبـه را بـه او مـعـرفى كردند آن مرد نزد بنى شيبه رفت و موضوع را به آنان گفت بنى شيبه گفتند: تو وظيفه ات را انجام داده اى , درهم ها را به ما بده مرد برخاست و از مردم جوياشد او را به ابوجعفر محمدبن على (ع ) راهنمايى كردند حضرت باقر(ع ) فرمود: آن مرد نزد من آمد و تكليف آن درهـم ها را از من پرسيد من به او گفتم : كعبه از اين چيزها بى نياز است ببين چه كسى به زيارت ايـن خانه آمده و در راه مانده است , يا خرجى اش تمام شده , يا شترش را گم كرده , يا چيزى ندارد كه نزد خانواده اش برگردد, آن درهم ها را به اين هايى كه برايت اسم بردم بده .

آن مرد نزد بنى شيبه برگشت و گفته ابو جعفر(ع ) را به اطلاع ايشان رساند بنى شيبه گفتند:او آدم گمراه و بدعتگذارى است و اطلاعى ندارد و نبايد به حرف هايش گوش داد و تو را به حق اين خانه و به حق چه و چه سوگند مى دهيم كه اين حرف ما را به اطلاع او برسانى .

آن مـرد مى گويد: نزد ابو جعفر(ع ) برگشتم و گفتم : من به ديدار بنى شيبه رفتم و گفته شما رابـه اطـلاع ايشان رساندم , اما آن ها گفتند كه شما چنين و چنان هستيد و چيزى بلد نيستيد و سـپـس مـرا بـه خـداى بـزرگ سوگند دادند كه آن چه را گفتند به شما برسانم حضرت باقر(ع ) فرمود: من نيز تو را به همان چيزى كه آنان سوگند دادند سوگند مى دهم كه پيش آن ها بروى و بـگـويى : من همين قدر مى دانم كه اگر زمام امرى از امور مسلمانان را به دست گيرم دست هاى آنان (بنى شيبه ) را قطع خواهم كرد و به پرده هاى كعبه خواهم آويخت و آن گاه خودشان را روى سـكـومى ايستانم و سپس دستور مى دهم جارچى جار زند كه : هان ! اينان دزدان (اموال ) خدايند, آن هارا بشناسيد.

پيرى .

پيرى

ـ پـيـامبر خدا(ص ): آدميزاد راست ايستاده است و نود و نه عامل مرگ در كنارش صف كشيده اند هرگاه اين عوامل مرگ به اواصابت نكنند به پيرى مى رسد.

ـ امام على (ع ): حاصل زندگى درازبيمارى و پيرى است .

ـ در بـاب يادآورى انواع نعمت ها, ـ :و براى شما عمرهايى مقدر فرموده كه (مدت ) آن ها را از شما پـوشيده داشته و از آثارپيشينيانتان عبرت هايى براى شما به جا نهاده است , از بهره ها و لذت هايى كـه بـردند و از عمرى كه , پيش از چنگ انداختن مرگ در گلوى آن ها, نصيبشان گرديد پيش از رسـيـدن به آرزوهامرگ به سراغشان شتافت و سيلاب بنيان برافكن اجل ها آنان را از آرزوهايشان جـدا سـاخت دروقت سلامت بدن ها توشه اى براى خود فراهم نكردند و در اوان زندگانى خويش پند و عبرت نگرفتند آيا آنان كه در شادابى جوانى هستندجزخميدگى پيرى را انتظار مى كشند؟

و آنان كه از خرمى تندرستى بهره مندند جزرنج هاى بيمارى را چشم دارند؟ .

ـ امـام عـلى (ع ) ـ در وصف بهشت ـ : بهشت را درجاتى است يكى برتر از ديگرى ومنزل هايى است يكى متفاوت با ديگرى , نعمت هايش پايان نمى پذيرد و اقامت كننده در آن كوچ نمى كند و جاويدان در آن پير نمى شود و ساكن آن بينوا نمى گردد.

آن چه در هنگام پيرى انسان جوان مى شود

ـ پيامبر خدا(ص ): آدمى پير مى شود ودوچيز در او جوان مى گردد:آزمندى وآرزو.

ـ آدمـيـزاده پـير مى شود و دو چيز در وجود او جوان گردد: آزمندى به مال و ثروت و آزمندى به زندگى .

آن چه موجب پيرى مى شود

ـ امام على (ع ): اندوه ,نيمى ازپيرى است .

ـ اندوه , يكى از دو پيرى است .

ـ اندوه , بدن را آب مى كند.

ـ در خطبه شقشقيه ـ : و با خودانديشيدم كه آيا با دستى بريده (بى يار و ياور) حمله كنم يا آن كه در برابر اين تيرگى كور (وگمراه كننده ) شكيبا بمانم , تيرگيى كه بزرگسال در آن پير مى شود و خـردسـال مـويـش سـپيدمى گردد و مؤمن در آن چندان رنج مى برد تا به ديدار پروردگارش بشتابد.

ـ آن گاه فرستادگان خود را در ميان آنان برانگيخت و پيامبرانش را پياپى سوى ايشان فرستاد, تا از آنـان بـخواهند پيمان الهى را كه در فطرتشان است به جاى آورند, و نشانه هاى قدرت خدا را به ايـشـان نـشان دهند: از آسمانى كه بر فراز سرشان بر افراشته شده است , تا زمينى كه زيرپاهايشان نـهـاده شـده و نـعـمـت هـايـى كـه زنـده نـگاهشان مى دارد و مرگ هايى كه نابودشان مى كند و گرفتارى ها و بيمارى هايى كه پيشان مى گرداند.

ـ امـام صادق (ع ): چهار چيز است كه پيرى زودرس مى آورد: خوردن گوشت نمك سود, نشستن روى زمين نمناك , بالا رفتن ازپلكان و نزديكى كردن با پير زنان .

نابودى

عوامل نابودى (1)

قرآن :.

«و پـروردگـار تـو (هـرگز) نابود كننده آبادى ها نبوده است , تا (پيشتر) در مركز آن ها پيامبرى بـرانـگـيزد كه آيات ما را برايشان بخواند و ما آبادى ها را ـ تا مردمشان ستمگرنباشند, نابود كننده نبوده ايم ».

«آيـا نـديـده اند كه پيش از آنان چه بسيار امت ها را نابود كرديم ؟

(امت هايى كه ) در زمين به آنان امـكاناتى داديم كه براى شما آن امكانات را فراهم نكرده ايم و (باران هاى ) آسمان را پى در پى براى آنـان فـرو فـرسـتـاديم و رودبارها از زير(شهرهاى ) ايشان روان ساختيم پس , ايشان را به (سزاى ) گناهانشان نابود كرديم و پس از آنان نسل هاى ديگرى پديدآورديم ».

«سـپـس , وعـده (خـود) به آنان را راست گردانيديم و آن ها و هر كه را خواستيم نجات داديم و افراط كاران را به نابودى كشانديم ».

ـ پيامبر خدا(ص ): عوامل نابود كننده عبارتند از: فرمانبرى از بخل , هوس پيروى شده ,خودپسندى .

ـ امـام عـلـى (ع ): سه چيز نابود كننده هستند: فرمانبرى از زنان , فرمانبرى از خشم و فرمانبرى از شهوت .

ـ همانا بدعت هاى شبهه ناك نابود كننده اند, مگر اين كه خداوند (انسان را) از آن ها حفظ كند.

ـ رهـا كـن حـسـادت و دروغ و كـينه راكه اين سه , دين (انسان ) را لكه دار مى كنند و آدمى را به نابودى مى كشانند.

ـ امـام صـادق (ع ): دو كـار هـلاكـتباراست : به راى خود براى مردم فتوا دهى يا ندانسته از چيزى پيروى كنى .

ـ بـه عـبـدالـرحـمـان بن حجاج ـ : زنهاراز دو كار كه هركس هلاك شده با اين دو كار به هلاكت رسيده است : زنهار از اين كه با راى خودبه مردم فتوا دهى يا ندانسته از چيزى پيروى كنى .

ـ به مفضل بن مزيد : تو را از دو كارنهى مى كنم كه بر اثر آن ها مردان به هلاكت در افتادند: اين كه به باطل خدا را اطاعت كنى وندانسته به مردم فتوا دهى .

ـ پـيامبر خدا(ص ): به راستى كه درهم ودينار پيشينيان شما را نابود كرد و همين دو نابود كننده شماست .

ـ امـام عـلـى (ع ): مـردم تـا زمـانى كه متفاوت باشند, همواره در خير و خوبى هستند و همين كه يكسان شدند نابود شوند.

ـ خـدمـت تن به اين است كه آن چه از خوشى ها و خواهش ها و مال و منال مى خواهد به او بدهى و اين خود مايه نابودى جان است .

ـ امـام حسن (ع ): نابودى مردم در سه چيز است : تكبر و آزمندى و حسادت , زيرا تكبر باعث نابودى دين است و به سبب همين خصلت ابليس لعنت شد, آزمندى دشمن جان است و به واسطه همين خـوى آدم از بـهـشـت رانـده شد و حسادت راهنماى به سوى بدى و نابكارى است و بر اثر همين حسادت بود كه قابيل , هابيل را كشت .

ـ امام صادق (ع ): خداوند شش گروه رابه سبب شش خصلت نابود مى كند: فرمانروايان را به سبب سـتـمـگـرى , عـرب هـا را بـه سبب تعصب ,ملاكان را به سبب كبر, بازرگانان را به سبب خيانت , روستائيان را به سبب نادانى و فقيهان را به سبب حسادت .

ـ در سفارش به عبداللّه بن جندب ـ :اى پسر جندب , آن كه به عمل خويش تكيه كند, هلاك شود و آن كه در گناهان بى باك شود و به رحمت خدا اميدوار باشد, نجات نيابد.

مـى گـويـد: عـرض كـردم : پـس چه كسى نجات مى يابد؟

فرمود: آنان كه ميان بيم و اميد به سر مى برند, ازشوق بهشت و ترس از عذاب گويى دل هايشان در چنگال پرنده اى است .

ـ امـام كاظم (ع ): هر كه درباره (ذات )خدا سخن گويد نابود شود, هر كه رياست طلب باشد نابود شود و هركه خودپسندى به او راه يابد نابودشود.

ـ امام صادق (ع ): خداوند هيچ امتى راعذاب نكرد, مگر آن گاه كه به حقوق برادران تهيدست خود بى اعتنايى كردند.

ـ پـيـامـبـر خدا(ص ): نابودى امت من درسه چيز است : در عصبيت (تعصبات قبيله اى و قومى ) و مذهب قدرى و روايت هاى بى اساس و غيرمعتبر.

ـ گـمان مى كنم كه شنيده ايد ابو عبيده چيزى از بحرين آورده است بشارت باد شما را و به آينده خـوشى كه در انتظار شماست اميدوار باشيد,زيرا به خدا سوگند كه من از فقر بر شما نمى ترسم , بلكه ترس من براى شما از اين است كه دنيا همچنان كه به روى پيشينيان شما باز شد به روى شما نـيز باز شود و همچون آنان بر سر آن به رقابت برخيزيد ودر نتيجه , دنيا شما را نيز همانند آنان به نابودى افكند.

ـ اين امت در آغاز به سبب زهد ويقين درست شد و در پايان به واسطه بخل و آرزو نابود مى شود.

ـ امام على (ع ): ناتوانى , نابودى به بار مى نشاند.

ـ امـام كـاظـم (ع ): سـه چـيـز مهلك است :پيمان شكنى , رها كردن سنت و جدا شدن از جماعت (مسلمانان ).

ـ امام على (ع ): مبادا كه مركب هاى طمع تو را به شتاب برانند و در آبشخورهاى هلاكت فرود آورند .

ـ پيشينيان شما, در حقيقت , به سبب درازى آرزوها و از ياد بردن اجل هايشان به هلاكت در افتادند .

ـ پـيـشـينيان شما كه نابود شدند درحقيقت بدان سبب به هلاكت در افتادند كه مرتكب گناهان مى شدند و ملايان و علما آنان را نهى نمى كردند.

ـ گذشتگان شما را در حقيقت كسانى نابود كردند كه مردم را از حق (خودشان ) باز داشتند وآنان هم به ناچار آن را (با رشوه ) خريدند و مردم را به باطل واداشتند و آنان لاجرم از آن پيروى كردند.

ـ شـايـسـتـه نيست كسى كه حاكم برناموس و خون و غنايم و احكام مسلمانان و متصدى رهبرى مسلمانان است , بخيل باشد و ياكسى كه به سنت (پيامبر) عمل نكند و در نتيجه , امت را به نابودى كشاند.

ـ بـه خـانـواده پـيـامبر خود بنگريد و راه آنان را در پيش گيريد و در پى ايشان حركت كنيد, زيرا هرگز شما را از راه راست به درنمى برند و هرگز به نابوديتان نكشانند اگر آنان نشستند, شما نيز بنشينيد و اگر برخاستند, شماهم برخيزيد و از آنان پيشى نگيريد كه گم خواهيد شد و عقب هم نمانيد كه به نابودى خواهيدافتاد.

ـ گمراهى راهنما, مايه نابودى راهجوست .

ـ مهلك ترين چيز, ادامه يافتن گمراهى است .

ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ): هـرگاه شنيديد كسى مى گويد: مردم همه در هلاكتند, خودش از همه بيشتردر هلاكت است .

/ 85