ميزان خسارات و تلفات - آیین رمضان مناسبت ها، احکام، ادعیه و آداب نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

آیین رمضان مناسبت ها، احکام، ادعیه و آداب - نسخه متنی

بعثه مقام معظم رهبری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ميزان خسارات و تلفات

در اين نبرد، چهارده نفر از مسلمانان و هفتاد نفر از قريش كشته شدند، و هفتاد نفر اسير گشتند; كه از سران آنها: نضر بن حارث، عقبة ابن ابى معيط، ابو غره، سهيل بن عمرو، عباس و ابوالعاص بود.



[(1)1 ـ والذى نفس محمد بيده، لا يقاتلهم اليوم رجل فيقتل صابرا محتسبا مقبلا غير مدبر الا ادخله الله الجنة.

2 ـ شاهت الوجوه ـ «سيره ابن هشام»، 1/628.

[(3)3 ـ «سيره ابن هشام»، ج 2/706 ـ 708; «مغازى واقدى »، ج 1/138 ـ 173.
]

شهدى بدر، در گوشه رزمگاه به خاك سپرده شدند. اكنون نيز قبور آنها باقى است.سپس پيامبر دستور داد، كشتههى قريش را جمعآورى كنند، و در ميان چاهى بريزند.

[(1)1 ـ از ص57 تا اينجا از كتاب فرازهايى از تاريخ پيامبر اسلام، آية الله جعفر سبحانى ، نشر مشعر گرفته شده است.
]

بركات شب قدر

«خداوند ان شاء الله شماها را توفيق دهد كه با سلامت و سعادت، وارد به ضيافت الله بشويد و از اين مائدههى آسمانى كه قرآن وعده داده مستفيض بشويد و با يك روح سالمى ، وارد بشويم و «ليلة القدر» را دريابيم.»
امام خمينى (قدس سره)

در گذر روزها و هفتهها و ماهها و سالها، گاهى لحظههايى سرنوشتساز مى گذرد كه انسان را، جامعه را، و گاهى تاريخى را عوض مى كند.

لحظههايى جدا از لحظههى ديگر.

با آب و رنگى خدايى ، با ويژگيهايى استثنايى ... سرشار از آگاهى و اقبال و توجّه و حضور و انتخاب، و ارزش شناسى و ارزش آفرينى و خودسازى .

رمضان، ماه توجّه به خويشتن و پرداختن به خداست.

در اين ماه، بايد رنگ و بوى خدايى بگيرى .

از ميان ماهها، ماه رمضان، و از شبها، «شب قدر»، اهمّيت خاصّى ى دارد. اين شب را بايد زنده نگهدارى ، احيا كنى ، از شام تا بام، بيگانه با خواب باشى و ناآشنا با غفلت.

با ياد خدا و «ذكر» و «دعا» و مناجات، به صبح آورى ، وضعيّت خود را تحليل كنى ، كه كيستى ؟ چيستى ؟ در كجايى ؟ چه مى كنى ؟ كجا مى روى ؟ هستى ولى «چگونه»؟

اگر در شب قدر، سرنوشتها تعيين مى شود، خودت نيز در اين تعيين سرنوشت، سهيم و شريكى ، بسته به اين است كه «امشب» چه بخواهى و چگونه بودنى را «انتخاب» كنى و كدام «قدر» و ارزش را برى خود «مقدّر» نمايى .

وقتى كه تو در چنگ غفلت و بى خبرى و نسيان و خود فراموشى و خدافراموشى اسيرى ، و نمى خواهى وضعيّت خود را در رابطه با خالق و معاد و حساب و كتاب، روشن كنى ، چگونه مى توانى اميدوار رحمت، در اين شب، سلام و تحيّات و بركات الهى را بر تو نازل كند؟..

فيض حق، امشب به در خانهات مى آيد، بايد تو بيدار شوى كه در به رويش بگشايى . لحظهى غفلت سبب مى شود محروم شوى .

شب قدر، از هزار ماه، بهتر است، و تنها همين يك شب هم، شب قدر است.

به قول سعدى :

«شبها اگر همه قدر بودى ، شب قدر، بى قدر بودى »

[(1)1 ـ گلستان، باب هشتم.
]

برقى مى جهد و زاويههى تاريك، روشن مى شود، بايد چشمانت گشوده باشد تا قبل از تاريكى مجدّد، «ديدنى »ها را ببينى .

سروشى به گوش مى رسد، گوشت بايد باز باشد تا شنيدنها را بشنوى ، دريچه قلب را بايد به روى آن اشراقات بگشايى و زير آبشار فيض الهى ، تطهير جان كنى .

شب قدر، شب انتخاب و تصميم و خود يابى و خودسازى است. در اين شبها، بايد «حرّيت» خويش را بازيابى . از چنگ هوس و عادت و گناه، رها شوى و به «عبوديّت» خدا برسى .

سخن از ماندن و رفتن نيست. سخن از «چگونه بودن» است.

تو بايد با توجّه و حضور و آگاهى شب «قدر»ت، خمير هستى ات را با دو دست «انتخاب» خويش، نقش ساز و شكل پرداز باشى ، به بودن خود بايد هويّت ببخشى .

در شب قدر، بايد قدر خود را بشناسى .

«در شب قدر، كه از چشمه نور

«آيههايى روشن،

«جلوههايى جانسوز،

«تا سحرگاه، فرو مى بارد،

«وى اگر از وزش نفحه خير

«و ... از اين ريزش فيض

«بهرههايى نبرى ،

«ورنه، افسانه سرد است و سراب،

«آن همه شور دل و ناله و فريادگرى !..

«مى رسد لحظه ديدار.. ولى

«حيف اگر در «شب قدر»،

«قدرِ» خود، نشناسى ، ديده و اين همه خشك،

«نفس و اين همه سرد؟!

«تو و اين سنگدلى ؟

«من و اين بى دردى ؟!..

«كاروان رفته و ما، مانده ز «راه»

«گرد اين قافله را مى بينيم،

«وادى ايمن» و منزلگه دوست،

«گرچه دور است ... ولى

«اين قدَر هست كه بانگ جرسى مى آيد».

شبى چنين عظيم و گرانقدر و سرنوشت ساز، كه همه ساله در هر ماه رمضان تكرار مى شود، شبى كه قرآن نيز در چنين شبى نازل شده است، يكى از سه شب 19 و 21 و 23 رمضان است.

پيشوايان، معيّن نكردهاند، تا اينكه برى دريافتن بركات آن، بيشتر رو به جانب خداوند آورى ، همچنانكه خود اين شب، گرامى تر از ديگر شبهاست، عمل تو نيز در اين شب، پاداشى مضاعف و ارزشى چند برابر دارد، و پيشوايان و ائمّه اهل بيت(عليهم السلام) تأكيد فراوان در دعا و احيى اين شب نمودهاند.

اگر غفلت كنى ، بعد حسرت و اندوه خواهى خورد.

خواجه عبدالله انصارى در مورد شب قدر مى گويد:

«امشب، شب نوازش بندگان است، هنگام پذيرفتن توبه

/ 41