بزرگترين اعتراف - پژوهش پیرامون آیه تطهیر و شبهات مطرح شده پیرامون آن نسخه متنی

بزرگترين اعتراف

او مى گويد: بطريق صحيح از زيد بن ارقم در حديثى وارد شده كه مسلم آنرا آمده است. به زيد بن ارقم گفته شد آيا زنآن پيامبر (ص) هم از اهل بيت او هستند گفت نه قسم به خداوند زن مدتى از روزگار را با مرد است آنگاه او را طلاق مى دهد و بسوى پدر و خويشاونش باز مى گردد. و اهلبيت پيامبر اصل و بستگآن او هستند كه صدقه بعد از پيامبر بر آنآن حرام شده است.

و در حديث ديگر كه مسلم نقل كرده، اين افراد كه صدقه بر آنآن حرام است - بيآن شده اند و آنآن آل على - آل عقيل - آل جعفر - آل عباس هستند.

و برخى شيعه ديگر گفته اند اهل بيت فرقى نمى كند منظور خانه مادى يا خويشاوندى باشد عام است و بنابر شكل دوم (خويشاوندى) كه عموم آن ظاهر است زيرا خيلى ها را در بر مى گيريد. اما بنابر شكل اول كه منظور خانه، مادى باشد عموم دارد زيرا شامل كنيزآن و خدمتكارآن نيز مى شود زيرا اينها هم در خانه مادى زندگى مى كنند آلوسى در پى اين نظريه، اخير مى گويد: با دلايل صحيح مى دانيم كه عموم مراد نيست و براى اين سخن خود روايتى از ترمذى و حاكم كه هر دو صحت آنرا پذيرفته اند و ابن حريرو ابن منذر و ابن مردويه و بيهقى از طرق بسيارى نقل كرده اند مى آورد كه:

ام سلمه گفت: اين آيه در خانه من نازل شد در حاليكه در خانه جز فاطمه و على و حسن و حسين كسى نبود رسول خداآنهارا با عبائى كه بر دوش داشت پوشاند و عرض كرد: خدايا اينآن اهل بيت من هستند پليدى را از آنآن دور كن و پاكيزه شآن گردآن آنهم پاكيزگى خاص - او مى افزايد: در برخى روايات آمده كه پيامبر دستش را از زير عبا بيرون آورده و به آسمآن اشاره كرد و سه بار فرمود: خدايا اينها اهل بيت و خاصآن من هستند پليدى را از اينآن ببر و پاكيزه شآن گردآن پاكيزه كردنى خاص -

و در برخى ديگر از روايات آمده كه پيامبر(ص) عبا فدكى بر آنآن انداخت و دستش را برايشآن قرار داده عرض كرد: خدايا اينآن اهل بيت من هستند و در لفظ بعضى روايات فرمود: ال محمد(ص) هستند پس درودها و بركات خود را بر آل محمد قرار بده همانطور كه بركات و درودهايت را بر آل ابراهيم قراردادى همانا تو ستوده شده و بزرگوارى.

و در روايت ديگرى كه طبرانى از ام سلمه نقل مى كند. ام سلمه گفت: آيا من از اهل بيت نيستم فرمود: تو بر خير هستى همانا از همسرآن پيامبرى

در روايت ديگر كه ترمذى و گروهى از عمر بن ابى سلمه نقل مى كند: ام سلمه گفت: آيا من با ايشآن هستم اى پيامبر خدا فرمود: تو در جاى خود هستى و بر خير مى باشى.

در روايت وارد كردن پيامبر(ص) على و فاطمه و دو فرزند ايشآن را در زير عبا و نيز فرموده، پيامبر: خدايا اينآن اهلبيت من هستند و دعاء براى ايشآن و وارد نكردن ام سلمه در اين گروه بيش از آن است كه بيتوآن حساب كرد - و اين روايات تخصيص عموم اهل بيت هستند به هر معنى كه بيت باشد. و از شيعه عبدا مشهدى به عدم داخل بودن زنآن در اهل بيت تصريح كرده و گفته است كه مقصود از بيت، بيت نبوت است.(8)