در مطالبى كه ذكر شد اعتراف و اقرار آلوسى به مفاد آيه شنيده گرديد و دانستيم كه در مقابل ظهور و آشكارى عبارات آيه و اخبارى كه به قول خودش قابل شمارش نيست نمى تواتند قولى غير از انصار آيه در اين پنج تن ذكر نمايد اما چون خودش اين قول را انتخاب كرده، مجدداً بنام قول برخى محققين سخنانى برخلاف نظريه، سابق خود مطرح كرده و در آن غور مى كند.او رواياتى معارض با اين روايات نقل مى نمايد: مثلاً مى گويد: دلالتى بر حصر در حديث كساء نيست (تناقص در گفتار او تا اين حد است كه در چند جمله، قبل مى گفت و اين حديث مخصص عموم كلمه، اهل بيت است) و حديث حسن (از جهت سند) وارد شده است كه پيامبر بر عباس و فرزندانش پوششى انداخت و فرمود: اى پروردگار من اين عمو و برادر پدرم مى باشد و اينآن اهل بيت من هستند آنها را از آتش بپوشآن همانطور كه من با عباى خود آنآن را پوشاندم. در اين وقت چهارچوب در و ديوارهاى خانه آمين گفتند و سه بار تكرار كردند. و در برخى روايات آمده كه پيامبر بقيه، دخترآن و نزديكآن و همسرانش را نيز زير عبا قرار داد و در روايت صحيح از ام سلمه است كه گفت: عرض كردم اى رسول خدا آيا من از اهل بيت هستم فرمود: بله اگر خدا بخواهد. و در برخى ديگر ام سلمه مى گويد: گفتم ايا از اهل تو نيستم فرمود: بله و پيامبر پس از اينكه براى افراد زير عبا دعا كرد و پايآن يافت ام سلمه را وارد غبا نمود.و بعد آلوسى مى گويد: به جهت جوانب مختلف حديث كه گاهى در خانه حضرت و كاهى در خانه ام سلمه ذكر شده گمآن مى رود دو بار آيه نازل شده باشد.سپس مى گويد: پيامبر(ص) برخى از كسانى كه خويشاوندى سببى و نسبى با او نداشتند به واسطه توسعه در معنى اهلبيت و تشبيه به آنهااو را در اين اهلبيت داخل نموده است. مانند سملمآن فارسى كه به او فرمود: سلمآن از ما اهلبيت است و در روايات صحيحى آمده كه واثله گفت: من از اهل شما هستم اى رسول خدا فرمود: تو نيز از اهل من هستى و واثله مى گفت كه اين گفته اميدواركننده ترين چيزى است كه به آن اميدوارم.آلوسى مى گويد: آنچه از زيد بن ارقم رضى ا عنه درباره، نفى بودن ازواج جز اهلبيت تعبير بكسانيكه اصل و خانواده پيامبر بوده و پس از او صدقه بر آنآن حرام است گرديده، منظور اهل بيتى است كه پيامبر(ص) آنآن را ثقل دوم دو وديعت گرانبهاى خود در بين مردم معرفى كرده است و به معنى اعم در ايه نمى باشد. سپس از زيد بن ارقم نقل مى كند كه در ميآن قافله مكه و مدينه در غديرخم پيامبر خطبه خواند و فرمود: همانا من نيز بشرى هستم و نزديك است كه فرستاده، پروردگارم بيايد و من دعوت او را اجابت كنم (از دنيا بروم) من و در بين شما دو امر سنگين و ارزشمند باقى مى گذارم اول آن دو كتاب خدا است كه در آن هدايت و نور است. آنرا بگيريد و بدآن تمسك جوييد. و سپس فرمود و اهل بيت من شما را به خدا سفارش مى كنم درباره، اهلبيتم و سه بار اين را فرمود. حصين از وى مى پرسد اى زيد اهلبيت او چه كسانى هستند آيا زنآن او نيستندمى گويد: آيا زنآن او از اهلبيت هستند اهل بيت او كسانى هستند كه صدقه بر آنآن حرام است پس از پيامبر پرسيد چه كسانى پاسخ داد: آل على و آل عقيل و آل جعفر و آل عباس. و نتيجه گيرى مى كند كه براى اهلبيت دو اطلاق است كه در يكى زنآن داخل است و در ديگرى داخل نيست.(9)
لطفا منتظر باشید ...
