لطفا منتظر باشید ...
سوسن وحشي
دوش تا آتش مي از دل پيمانه دميد
روشني بخش حريقان مه و خورشيد نبود
چه غم ار شمع فرومرد كه از پرتو عشق
عقل كوته نظر آهنگ نظر بازي كرد
جلوه ها كردم و نشناخت مرا اهل دلي
آتش انگيز بود باده نوشين گويي
نفس گرم رهي از دل پيمانه دميد
نمشب صبح جهانتاب ز ميخانه دميد
آتشي بود كه از باده مستانه دميد
نور مهتاب ز خاكستر پروانه دميد
تا پريزاد من امشب ز پريخانه دميد
منم آن سوسن وحشي كه به ويرانه دميد
نفس گرم رهي از دل پيمانه دميد
نفس گرم رهي از دل پيمانه دميد
