انديشؤ اصولي درحركت روبه پيشرفت خود همواره به موضوعات ومسائل مهمي برخورده است، امّا بساط بحث را تنها در بارؤ شماري از آنها گسترده است. در بسياري از موارد تنها يا تا نزديكي موضوع پيش رفته و يا اگر جرقّؤ بحث را هم زده، بحثي درخور را سامان نداده است.عامل اصلي اين عدم پيشرفت ضعف عنوان سازي در بحثهاي اصولي است. بيشتر اصوليان به عناوين كليشه اي و هميشگي عادت داشته اند و كمتر به خود اجازؤ طرح عناوين جديد و متناسب با اوضاع پيشرفت اصول را داده اند.ضعف عنوان سازي را از آن جهت سبب نابساماني بسياري از مباحث به حساب آورديم كه هربحث هنگامي شكل ميگيرد كه مجال مستقّل و فضاي كافي به آن اختصاص يابد. روشن است اولين گام موءثر در فضاسازي و مجال دهي به يك بحث، عنوان دهي است.اگر اصول هندسه، مباحث و سرفصلهاي خود را با توليد عنوانهاي جديد به صورتي مدام تغيير ندهد، نمي تواند همگام با انديشه هاي جديدي كه خود توليد ميكند، به پيش رود؛ در نتيجه انديشه هاي جديد يا راه زوال را در پيش ميگيرند و يا در حاشيؤ مباحث مربوط به عناوين كهنؤ اصولي رانده و به بحثهاي سطحي بدل ميشوند.مرحوم شهيد صدر به موضوع فوق توجه جدّي نشان داده است. وي قواعدي چند راارائه ميدهد كه در اصول، عنوان مناسب را پيدا نكرده و در زير عناوين كهنه قرار گرفتهاند.