قبلاً به اين نكته اشاره شد كه از آيات و روايات استفاده مىشود كه نماز به معناى تمام دين است و نماز يعنى همه دين، اگر چنين باشد كه نماز به معناى تمام دين باشد در واقع ترك نماز به معناى ترك دين است. يعنى كسى كه نمازش را ترك نمايد دين خود را از دست داده است. اين سخن صريح و روشن پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) است كه فرمودند: الصلاة عماد الدين فَمَنْ ترك صلاتَهُ متعمداً فقد هدم دينه.«نماز پايه دين است پس كسى كه نمازش را عمداً ترك نمايد دينش را منهدم كرده است»(1).در ادامه همين روايت پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) مىفرمايند: وَمَنْ ترك اوقاتها يدخل الويل والويلُ واد فى جهنّم كما قال الله تعالى ويل للمصلين الذين هم عن صلاتهم ساهون. «و كسى كه اوقات نماز را ترك كند داخل در ويل مىشود و ويل سرزمينى است در جهنّم چنان كه خداوند فرمود: ويل جاى نمازگزاران است آن نمازگزارانى كه در نماز خود سهو كننده و غافلند»(2).پس تاركين نماز منهدم كنندگان دينند و آنان كه نماز را به وقت آن اقامه نمىكنند و سبك مىشمارند مستحق وادى جهنمند.و از امام صادق(عليه السلام) روايت است كه فرمودند: «مردى نزد رسول1 ـ جامع الاخبار، ص71.2 ـ جامع الاخبار، ص71.