لطفا منتظر باشید ...
3 ـ پرخورى باعث كسالت از اقامه نماز است
درباره پرخورى، در دين اسلام مذمّتهاى زيادى رفته است. پرخوردن مضرات بسيارى در پى دارد كه يكى از آنها، زيان به عبادت و نماز است. كسى كه با شكم پر قيام به نماز نمايد از نمازش چندان بهرهاى نمىبرد و نمازش به او سودى نمىبخشد چون بدون نشاط و شادابى بلكه با كسالت و بىحالى به خداوند توجه كرده است و چنين شخصى از عبادتش چندان طرْفى نبندد و به عمق و حقيقت عبادت نرسد به همين خاطر او را در ملكوت آسمانها راهى نيست چنانچه ابن عباس از پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) روايت كرد كه فرمودند: لايدْخُل ملكوت السماءِ مَنْ مَلاء بَطنُهُ. «كسى كه شكمش پر باشد وارد ملكوت آسمان نشود»(1).حكيمى گفته است كه علم و حكمت را در گرسنگى نهادهاند و جهل و معصيت را در سيرى و انسانهاى مؤمن در دين و دنيا سودمندتر از گرسنگى نديدهاند و طالب آخرت را چيزى زيانكارتر از پرخوردن نباشد.ابوطالب مكى گويد: مَثَل شكم مَثَل طبل است آواز آن به اين خوش است كه سبك و تنگ و تهى است پس چون شكم خالى باشد تلاوت خوشتر و قيام براى خدا طولانىتر و خواب اندك باشد.ظاهراً روايت از معصوم است كه فرمودهاند: اوّل بدعتى كه پس از پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) گذاشته شد سيرى بود و چون شكم مردمان سير شد نفس1 ـ احياء العلوم، ج3 ص171.
