فصل هفتم : نماز در اديان - نقش نماز در شخصیت جوانان نسخه متنی

فصل هفتم :

نماز در اديان

شكى نيست كه بسيارى از احكام و تعاليم الهى اختصاص به دين اسلام ندارد بلكه مشترك بين همه اديان است. و پيروان اديان و مذاهب گذشته به آن اعتقاد داشته و عمل مىكردند.

به همين جهت مىتوان احكام و دستورات در اسلام را به دو دسته تقسيم نمود. قسم اوّل احكامى كه تاريخى بوده و داراى زمان مشخصى از صدور مىباشند و قسم دوّم احكام فرا تاريخىاند يعنى نمىتوان زمانى را براى صدور آنها تعيين و مشخص نمود.

و نماز يكى از آن احكام و دستوراتى است كه مختص دين اسلام نيست بلكه در ساير شرايع آسمانى و اديان الهى، اين امر عبادى وجود داشته است.

دليل اين ادعا هم اخبار و روايات معصومين(عليهم السلام) است و هم تاريخ اديان.

علت طرح فصلى جداگانه بنام «نماز در اديان» براى آگاهى و شناخت نسل جوان است به اين نكته كه نماز آنقدر در زندگى و حيات انسان مؤثر است كه نه تنها در اسلام اين همه به آن تأكيد شده و جزء واجبات دين به حساب آمده بلكه در همه اديان و مذاهب يكى از مهمترين عمل واجب «نماز» مىباشد. و اگر «نماز» تأثير و نقش بسزايى را در شكل دهى شخصيت انسان ايفا نمىكرد قطعاً جزء واجبات در اديان الهى و غير الهى شمرده نمىشد و صاحبان اديان پيروان خود را به عمل بدان ترغيب و تشويق نمىكردند.

لذا براى آگاهى و شناخت بيشتر به اين امر مهم، موضوع را مورد بررسى قرار مىدهيم.

نماز روش همه انبياى الهى

در كتب روائى و جوامع حديثى كه حاصل زحمات بزرگان و علماى دينى است احاديث و روايات بسيارى به چشم مىخورد كه معصومين(عليهم السلام) به اين نكته متذكر شدهاند. به چند روايت از باب نمونه اشاره مىشود.

رسول گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) در حديثى فرمودهاند: الصلاةُ مِنْ شرايع الدين وفيها مَرضاةُ الربّ ـ عزّ وجلّ ـ فَهِىَ منهاجُ الانبياء.

«نماز از سنتهاى دين و مايه خشنودى پروردگار و راه و روش پيامبران است»(1).

1 ـ جامع احاديث الشيعه، ج4 ص22.