نقش نماز در شخصیت جوانان نسخه متنی

آن حرمت و احترامى كه بر جنازه مسلمان فرض و لازم است بر جسد و مرده بىنماز لازم نمىباشد و گويا همه حرمت و اكرام بر انسان مسلم، از نمازش نشأت گرفته است و وقتى نماز از او ترك گردد همه تعظيم و اكرامها بر شخصيت او در حال حيات و بر جنازهاش بعد از مرگ رخت بر مىبندد. آن كلام گوهر بار پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) چنين است: مَنْ ترك الصلاةَ ثلاثة ايام فاذا ماتَ لايَغْسُلُ ولايكفن ولايدفن فى قبور المسلمين.

«كسى كه سه روز نمازش را ترك كند هرگاه بميرد غسل و كفن نمىشود و در قبرستان مسلمين دفن نمىگردد»(1).

يعنى نوع برخورد با بدن مرده فرد بىنماز همانند برخورد با حيوانات مردار است. چگونه مردار حرمتى ندارد جسم بىجان مسلمان بىنماز هم چنين است.

چنانچه گفته شد هر چند فقهاء احكام فقهى را براى اين دسته از مسلمانان جارى مىدانند و ظاهراً فرقى بين او و اهل نماز نمىگذارند و ليكن اين امر موجب نمىشود كه او از عذاب آخرت نجات يابد.

افراد بىنماز بايد منتظر شديدترين عذاب در عالم پس از مرگ بوده باشند چنانچه در برخى روايات وارد شده كه عذاب اين گروه از حين مرگ و جان دادن آغاز مىگردد و شدّت سختى و مشقت جان كندن براى اين گروه بالاتر و برتر از همه انسانهاست. يعنى با سختترين حالت جان

1 ـ جامع الاخبار، ص71.