نقش نماز در شخصیت جوانان نسخه متنی

صادق(عليه السلام) رسيده است كه فرمودند: «چون روز قيامت فرارسد بندهاى را مىآورند كه اهل نماز بوده و خود نيز چنين ادعا مىكند به وى مىگويند: تو بدان جهت نمازگزاردى كه تو را مدح و ستايش كنند پس به ملائكه دستور مىرسد او را به سوى آتش ببرند»(1). چون نماز فرمان الهى است و نشانه ستايش عبد به معبود مىباشد اگر براى غير خالق و معبود اقامه گردد خود نوعى شرك نيز محسوب مىشود چون عملى كه بايد براى خدا انجام گيرد در غايت و هدف آن غير خدا هم دخيل بوده است. و حتى اگر غير خدا نبود آن عمل انجام نمىگرفت و به همين خاطر نمازگزارى كه نمازش را براى نشان دادن خود به مردم و يا ستايش و مدح ديگران اقامه نمايد مشرك تلقى شده است. چنانچه پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمودهاند: مَنْ صلّى صلاةً يُرائى بها فَقَدْ اَشْرك. «كسى كه براى خود نمايى نماز بخواند مشرك است»(2).

نه تنها رياء در حال نماز شرك به خداست بلكه ريا و خودنمايى در هر عملى شرك محسوب مىگردد چون هر نوع ريا و خود نمائى داراى دو جهت است كه هر دو جهت آن منجر به شرك مىشود. ريا يا بدان معنى مىباشد كه انسان شأن و عظمت الهى را چنان كوچك نموده كه در عرض مخلوقات او قرار داده و يا بدان معناست كه خود يا ديگران را به عظمت خالق بالا برده است.

1 ـ بحار الانوار، ج62 ص301.

2 ـ بحار الانوار، ج67 ص222.

5 ـ مال حرام مانع كمال نماز