نقش نماز در شخصیت جوانان نسخه متنی

نموده دورى مىكنند. اگر چه شايد عمل ربا خوارى در ميان عرف جامعه مسلمين به عنوان يك سنت رايج درآمده باشد و قبح و زشتى خود را از دست داده باشد و ليكن شدت حرمت آن از بسيارى از گناهان و معصيتهايى كه ما تصور مىكنيم بيشتر و بالاتر است. چنانچه در روايت آمده است كه: درهمٌ من الربا اشَدُّ عند الله من ثلاثين زنيّةً فى الاسلام. «يك درهم ربا نزد خداوند شديدتر از سى عمل زنا در اسلام است»(1). پس نماز فرد ربا خوار ظاهر و صورت نماز را داراست امّا صورتى كه فاقد روح و باطن است همانند جسدى كه روح در آن وجود ندارد. مسلّم است چنين نمازى را خاصيتى نيست. بنابر اين خوردن ربا در عبادات و انجام اعمال عبادى بىتأثير نيست. براى ظاهر شدن آثار عبادات در زندگى بايد از اين عمل حرام نيز دورى جست. هشام بن سالم از امام صادق(عليه السلام) روايت مىكند كه امام فرمودند: اِنَّما حرم الله ـ عز وجل ـ الربا لكيلا يمتنع الناس مِنْ اصطناع المعروف.

«خداوند ربا را حرام نموده تا مردم از كار نيك و پسنديده امتناع نورزند»(2).

و نيز فرمودهاند:

آكل الربا لايخرج من الدنيا حتى يتخبطه الشيطان.

«ربا خوار از دنيا بيرون نمىرود مگر اينكه بنوعى از جنون مبتلا خواهد شد»(3).

1 ـ احياء العلوم، ج2 ص196.

2 ـ وسائل الشيعه، ج12 ابواب الربا، ص422.

3 ـ تفسير نور الثقلين، ج1 ص291.