نقش نماز در شخصیت جوانان نسخه متنی

بوده باشد و بهترين سپر او در برابر تير دشمنان. جوانى كه بر عبادات و نماز خود محافظت مىكند قطعاً بر ديدگان خود نيز حراست دارد. و نمازى كه نتواند ديده و دل را حفظ نمايد در دل نمازگزار نفوذ نكرده است و بدون ترديد نماز بىحاصلى است. چنين نمازى به خدا نرسد و حتى در روايت آمده كه به صورتش زده مىشود. در زندگى داود پيامبر(عليه السلام) نقل شده است كه خداوند بر او وحى نمود كه: «اى داود چه بسا بندهاى به نماز مىايستد و نماز مىخواند و من آن نماز را به صورتش مىزنم و صدايش را از خودم دور داشته طورى كه صداى قرائتش به من نرسد اى داود آيا مىدانى آن نمازگزار چه كسى است؟ او كسى است كه زياد به خانهها و حريم مؤمنين با چشم فسق و گناه نگاه مىكند و اين كسى است كه نفسش او را وسوسه مىكند به اينكه اگر امير و حاكم بر مردم بشود از راه ظلم گردنها را بزند»(1). خلاصه مطلب در اين فصل اين است كه همه موارد دوازدگانهاى كه بيان شد موانع كمال نماز مىباشند پس هر چند كه شخص مقيد به نماز و عبادتش باشد ولى اگر نتواند اين موانع را كنار زند، آثار واقعى نماز در زندگى او ظاهر نمىشود. و اگر مىبينيم با قيام به سوى خدا و انجام اعمال عبادى و دينى، تكاملى براى ما حاصل نمىشود بايد جستجو كرد كه كداميك از اين عوامل مانع رشد و تكامل بودهاند چون يك نماز خالصانه و بدون مانع كمال مىتواند مقاماتى را براى نمازگزار بوجود آورد.

1 ـ بحار الانوار، ج84 ص257.