7- و آنها كه كافر شدند مىگويند چرا آيت (و اعجازى) از پروردگارش بر او نازل نشده؟تو تنها بيم دهندهاى، و براى هر گروهى هدايت كنندهاى است (و اينها همه بهانه است نه جستجوى حقيقت).
تفسير:
باز هم بهانه جويى!
پس از آنكه در آيات گذشته اشاراتى به مساله" توحيد"، و اشارهاى به مساله" معاد" شد، در آيه مورد بحث به يكى از ايرادات مشركان لجوج در زمينه" نبوت" مىپردازد، و مىگويد:" كافران مىگويند: چرا معجزه و نشانه اى از پروردگارش بر او نازل نشده است" (وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ).واضح است كه يكى از وظائف پيامبر (ص)، ارائه معجزات به عنوان سند حقانيت و پيوندش با وحى الهى است، و مردم حقيقتجو به هنگام شك و ترديد در دعوت نبوت اين حق را دارند كه مطالبه اعجاز كنند، مگر اينكه دلائل نبوت از طريق ديگر آشكار باشد.ولى بايد به يك نكته دقيقا توجه داشت كه مخالفان انبياء، همواره داراى حسن نيت نبودند، يعنى معجزات را براى يافتن حق نمىخواستند، بلكه به عنوان لجاجت و عدم تسليم در برابر حق هر زمان پيشنهاد معجزه و خارق عادت عجيب و
لطفا منتظر باشید ...
