سوره يوسف (12): آيات 83 تا 86 - تفسیر نمونه جلد 10

پدر فرستاد، تا ماجرا را براى او شرح دهند.

سوره يوسف (12): آيات 83 تا 86

قالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنْفُسُكُمْ أَمْراً فَصَبْرٌ جَمِيلٌ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَأْتِيَنِي بِهِمْ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (83) وَ تَوَلَّى عَنْهُمْ وَ قالَ يا أَسَفى‏ عَلى‏ يُوسُفَ وَ ابْيَضَّتْ عَيْناهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ (84) قالُوا تَاللَّهِ تَفْتَؤُا تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتَّى تَكُونَ حَرَضاً أَوْ تَكُونَ مِنَ الْهالِكِينَ (85) قالَ إِنَّما أَشْكُوا بَثِّي وَ حُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ (86)

ترجمه

83- (يعقوب) گفت نفس (و هوى و هوس) مساله را چنين در نظرتان تزيين داده، من شكيبايى مى‏كنم شكيبايى جميل (و خالى از كفران)، اميدوارم خداوند همه آنها را به من باز گرداند چرا كه او عليم و حكيم است.

84- و از آنها روى برگرداند و گفت وا اسفا بر يوسف!، و چشمان او از اندوه سفيد شد اما او خشم خود را فرو مى‏برد (و هرگز كفران نمى‏كرد).

85- گفتند بخدا تو آن قدر ياد يوسف مى‏كنى تا مشرف به مرگ شوى يا هلاك گردى! 86- گفت من تنها غم و اندوهم را به خدا مى‏گويم (و شكايت نزد او مى‏برم) و از خدا چيزهايى مى‏دانم كه شما نمى‏دانيد.

تفسير: من از خدا الطافى سراغ دارم كه نمى‏دانيد!

برادران از مصر حركت كردند در حالى كه برادر بزرگتر و كوچكتر را در آنجا گذاردند، و با حال پريشان و نزار به كنعان بازگشتند و به خدمت پدر شتافتند، پدر كه آثار غم و اندوه را در بازگشت از اين سفر- به عكس سفر سابق-