سوره إبراهيم (14): آيات 19 تا 20 - تفسیر نمونه جلد 10

(اين عصاره بحث و مناسب يك بحث تفسيرى است، مشروح آن را بايد در مباحث فقهى طرح كرد).

سوره إبراهيم (14): آيات 19 تا 20

أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ (19) وَ ما ذلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ (20)

ترجمه

19- آيا نديدى كه خداوند آسمانها و زمين را به حق آفريده، اگر اراده كند شما را مى‏برد و خلق تازه‏اى مى‏آورد.

20- و اين كار براى خدا مشكل نيست.

تفسير: آفرينش بر اساس حق است

‏

به دنبال بحث از باطل در آيه پيشين و اينكه همچون خاكستر پراكنده و بى‏قرار است كه دائما با وزش باد از نقطه‏اى به نقطه ديگر منتقل مى‏شود، در نخستين آيه مورد بحث سخن از حق و استقرار آن به ميان آمده است.

روى سخن را به پيامبر (ص) به عنوان الگويى براى همه حق‏طلبان جهان كرده مى‏گويد:" آيا نديدى كه خداوند آسمانها و زمين را به حق آفريده است"؟

(أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ).

" حق" چنان كه راغب در مفردات گويد در اصل به معنى" مطابقه و هماهنگى" است، ولى موارد استعمال آن مختلف است:

گاهى حق به كارى گفته مى‏شود كه بر وفق حكمت و از روى حساب و نظم آفريده شده است، همانگونه كه در قرآن مى‏خوانيم هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً