سوره إبراهيم (14): آيات 24 تا 27 - تفسیر نمونه جلد 10

سوره إبراهيم (14): آيات 24 تا 27

أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ (24) تُؤْتِي أُكُلَها كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّها وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (25) وَ مَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ (26) يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ وَ يُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِينَ وَ يَفْعَلُ اللَّهُ ما يَشاءُ (27)

ترجمه

24- آيا نديدى چگونه خداوند كلمه طيبه (و گفتار پاكيزه) را به درخت پاكيزه‏اى تشبيه كرده كه ريشه آن (در زمين) ثابت و شاخه آن در آسمان است؟! 25- ميوه‏هاى خود را هر زمان به اذن پروردگارش مى‏دهد، و خداوند براى مردم مثلها مى‏زند شايد متذكر شوند، (و پند گيرند).

26- و (همچنين)" كلمه خبيثه" را به درخت ناپاكى تشبيه كرده كه از زمين بركنده شده، و قرار و ثباتى ندارد.

27- خداوند كسانى را كه ايمان آوردند بخاطر گفتار و اعتقاد ثابتشان ثابت قدم مى‏دارد، هم در اين جهان و هم در سراى ديگر، و ستمگران را گمراه مى‏سازد (و لطف خود را از آنها بر مى‏گيرد) و خداوند هر كار را بخواهد (و صلاح بداند) انجام مى‏دهد.