سوره إبراهيم (14): آيات 46 تا 52 - تفسیر نمونه جلد 10

سوره إبراهيم (14): آيات 46 تا 52

وَ قَدْ مَكَرُوا مَكْرَهُمْ وَ عِنْدَ اللَّهِ مَكْرُهُمْ وَ إِنْ كانَ مَكْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبالُ (46) فَلا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ ذُو انتِقامٍ (47) يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماواتُ وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ (48) وَ تَرَى الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفادِ (49) سَرابِيلُهُمْ مِنْ قَطِرانٍ وَ تَغْشى‏ وُجُوهَهُمُ النَّارُ (50)

لِيَجْزِيَ اللَّهُ كُلَّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ (51) هذا بَلاغٌ لِلنَّاسِ وَ لِيُنْذَرُوا بِهِ وَ لِيَعْلَمُوا أَنَّما هُوَ إِلهٌ واحِدٌ وَ لِيَذَّكَّرَ أُولُوا الْأَلْبابِ (52)

ترجمه

46- آنها نهايت مكر خود را به كار زدند، و همه مكرها (و توطئه‏هاشان) نزد خدا آشكار است، هر چند كوه‏ها با مكرشان از جا بركنده شود! 47- و گمان مبر كه خدا وعده‏اى را كه به پيامبرانش داده تخلف كند، چرا كه خداوند قادر و منتقم است.

48- در آن روز كه اين زمين به زمين ديگر و آسمانها (به آسمانهاى ديگر) تبديل مى‏شوند، و آنها در پيشگاه خداوند واحد قهار ظاهر مى‏گردند.

49- و در آن روز مجرمان را با هم در غل و زنجير مى‏بينى (غل و زنجيرى كه دستها و گردنهايشان را بهم بسته).

50- لباسشان از قطران (ماده چسبنده بد بوى قابل اشتعال) است، و صورتهايشان را آتش مى‏پوشاند