سوره إبراهيم (14): آيات 28 تا 30 - تفسیر نمونه جلد 10

سوره إبراهيم (14): آيات 28 تا 30

أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْراً وَ أَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دارَ الْبَوارِ (28) جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَها وَ بِئْسَ الْقَرارُ (29) وَ جَعَلُوا لِلَّهِ أَنْداداً لِيُضِلُّوا عَنْ سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعُوا فَإِنَّ مَصِيرَكُمْ إِلَى النَّارِ (30)

ترجمه

28- آيا نديدى كسانى را كه نعمت خدا را به كفران تبديل كردند و جمعيت خود را به دار البوار (نيستى و نابودى) كشاندند.

29- (دار البوار همان) جهنم است كه آنها در آتش آن وارد مى‏شوند و بد قرارگاهى است.

30- آنها براى خدا شبيهانى قرار داده‏اند تا (مردم را) از راه او (منحرف و) گمراه سازند بگو (چند روزى) از زندگى دنيا (و لذات آن) بهره گيريد اما سرانجام كار شما به سوى آتش (دوزخ) است.

تفسير: سرانجام كفران نعمتها

در اين آيات روى سخن به پيامبر است و در حقيقت ترسيمى از يكى از موارد" شجره خبيثه" در آن به چشم مى‏خورد.

نخست مى‏فرمايد: آيا نديدى كسانى را كه نعمت خدا را تبديل به كفران كردند" (أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْراً).

" و سرانجام قوم خود را به دار البوار و سرزمين هلاكت و نيستى فرستادند" (وَ أَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دارَ الْبَوارِ).

اينها همان ريشه‏هاى شجره خبيثه و رهبران كفر و انحرافند، نعمتهايى‏