مطلب دهم آن است كه شرطيت ستر عورت مختص به فرائض نيست، - تحفة الابرار الملتقط من آثار الائمة الاطهار علیهم السلام جلد 1

‌صفحه‌ى 351

دست را بر عورت بگذارد.

مقام ثانى: در صورت نسيان است، يعنى عالم بود به كشف عورت قبل از نماز و در حالت أخذ به نماز فراموش كرد، و در اثناى نماز متذكر شد، در اين صورت اگر متمكن از تحصيل ساتر بوده باشد و وقت موسع بوده باشد قطع نماز لازم است، پس قطع نماز مى‏نمايد بعد از ستر عورت استيناف نماز نمايد، و ظاهر اين است كه قطع نماز لازم باشد، اگر چه متمكن از ستر در اثناى نماز بوده باشد با عدم فعل منافى.

و اما هر گاه متمكن از تحصيل ساتر نبوده باشد، در اين صورت قطع نماز جايز نيست، لكن نماز را تمام نمايد ايستاده، در صورت امن از ناظر به جهت ركوع و سجود اكتفا مى‏نمايد به ايماى به سر، و در صورت عدم امن از ناظر اتمام نماز نمايد نشسته.

و اما در صورت ضيق وقت، پس اگر در اثناى نماز متمكن از ستر عورت بوده به نحوى كه مستلزم فعل منافى نبوده باشد، لازم است ستر عورت نموده نماز را تمام نمايد. و اگر متمكن از ستر عورت به اين نحو نبوده باشد به همان حالت نماز را تمام نمايد ايستاده در صورت امن از ناظر، و نشسته در صورت عدم امن از ناظر با وضع يد بر عورت و ايماء به سر به جهت ركوع و سجود.

مطلب دهم آن است كه شرطيت ستر عورت مختص به فرائض نيست،

بلكه عام است خواه صلاة مفروضه بوده باشد يا نافله، معنى شرطيت ستر در نافله آن است كه با