اما أذان بدان كه فصول آن هيجده است، چهار تكبير در أول، بعد از آن شهادت بر توحيد و الوهيت، بعد از آن شهادت بر رسالت هر يك دو مرتبه. و اما شهادت بر ثبوت ولايت در حق مشكات معارف حق و يقين جناب حضرت أمير المؤمنين عليه الصلاة من رب العالمين، پس اين از اجزاى أذان نيست، نه أجزاى لازمه و نه أجزاى مستحبه، و ظاهر مىشود اطباق فقهاء بر اين، مگر مرحوم علامه مجلسى نور اللّه مرقده در بحار فرموده كه از أجزاى مستحبه أذان است، لكن انصاف اين است كه حكم به جزئيت آن ضعيف است، اگر چه جزء مستحب بوده باشد.لكن چون در كتاب احتجاج حديثى مذكور است كه حاصل مضمون آن اين است: هر گاه احدى از شما بگويد لا اله الا اللّه محمدا رسول اللّه، پس بايد بگويد علي أمير المؤمنين. بنابر اين هر گاه كسى بعد از فراغ از شهادت بر رسالت بگويد «أشهد أن عليا أمير المؤمنين» به قصد امتثال اين حديث نه بقصد اينكه جزء أذان است، اتيان به مستحب مطلق كرده خواهد بود.و چون كه جماعتى از أعاظم فقهاء قدس اللّه تعالى أرواحهم مثل شيخ طوسى
لطفا منتظر باشید ...
