و آن چند چيز است:أول: آن است هر گاه زن و مرد با هم جمع شدند در محلى و ممكن نبوده باشد به تبعيد مسافت به مقدارى كه مذكور شد، و همچنين ممكن نباشد تأخر زن از مرد و وضع حائل ميان آنها، در اين صورت مستحب آن است كه أول مرد نماز كند بعد از آن زن، در صورتى كه وقت نماز مضيق نبوده باشد، و اگر وقت تنك بوده باشد به حدى كه به تأخير نماز زن فوت شود، اگر چه بعضى از أجزاء آن بعد از انقضاء وقت واقع شود، در اين صورت تأخير نكند بلكه اتيان به نماز با هم نمايند.و اما هر گاه تأخير نماز زن موجب خروج وقت فضيلت بوده باشد، ظاهر اين است تأخير أولى و أحوط بوده باشد، دور نيست حكم به رجحان تأخير نماز در حق زن ثابت بوده باشد، اگر چه مكان مملوك او بوده باشد، به اين معنى أولى در حق زن در چنين صورت آن است كه مأذون نمايد كه أول مرد اتيان به نماز نمايد بعد زن.دوم: آن است كه منع در حق زن ثابت است، خواه ذكور بالغ بوده باشد يا غير بالغ، بنابر اين هر گاه پسر غير بالغى مشغول نماز بوده باشد مكروه