لطفا منتظر باشید ...
درخت طوبي
در قرآن چيزى در بهشت نام برده شده است به نام ( طوبى )كه در آن آيه كريمه مى خوانيم :( طوبى لهم و
حسن ماب ) ( 1 )
و چيز ديگرى نام برده شده است در جهت مقابل آن در جهنم به نام ( زقوم ) كه در دو جاى قرآن
با كلمه ( شجره ) نام برده شده است :( شجرت الزقوم ) . اينجا هم كلمه ( شجره ) است :( ان شجرت الزقوم
طعام الاثيم )
درخت زقوم . راجع به ( طوبى ) در خود قرآن من يادم نيست كه تعبير به ( شجره ) شده باشد
شجره طوبى
ولى در اخبار و روايات ما آمده است كه طوبى شجره اى است
درختى است . و لهذا الان هم در ذهن
همه ما به عنوان يك درخت تلقى مى شود
مى گوييم ( درخت طوبى ) . طوبى از همان ماده ( طيب ) است كه طيب
يعنى پاك و پاكيزه . در آن آيه ( سوره ابراهيم ) بدون آنكه بيان حال بهشت يا جهنم در كار باشد
اينقدر
بيان شده است كه :( ضرب الله مثلا كلمة طيبة كشجرة طيبة اصلها ثابت و فرعها فى السماء تؤتى اكلها كل
حين باذن ربها و يضرب الله الامثال للناس ) . بعد دارد :( و مثل كلمة خبيثة كشجرة خبيثة اجتثت من فوق
الارض مالها من قرار ) ( 2 ) . در آنجا اينچنين تشبيه شده است كه خداوند سخن پاكى را ( البته مقصود سخن به
اعتبار يك لفظ نيست
يعنى به اعتبار يك عقيده و يك اصل )
خداوند يك اصل پاك و يك عقيده پاك را چنين
مثل مى زند
به يك درخت پاك
يعنى مانند يك درخت پاك است
درخت پاكيزه اى كه ريشه اش در زمين است و
شاخه اش بر آسمان
درختى است پرميوه و ثمربخش و
هميشه بهار و ميوه اش هميشگى و همه فصل
نه مثل درختهاى ميوه طبيعى كه در يك فصل معين
بهار يا پاييز
ميوه دارد ولى در فصل ديگر ندارد
نه
درختى است كه هميشه ميوه ده است ( تؤتى اكلها كل حين باذن ربها
) .
1 . رعد 29 .2 . ابراهيم 24 ـ 26 .
