آشنایی با قرآن جلد 5

مكرر عرض كرده ايم كه ( سماء ) در عربى مساوى با كلمه ( آسمان ) در فارسى نيست . غلط
است كه نصاب هم گفته :

( سما آسمان ) . آسمان فارسى مركب از كلمه ( آس ) و كلمه ( مان ) مفهوم فلك را مى
دهد
يعنى آس مانند ( آس يعنى سنگ آسياب )
يعنى آن چيزى كه مانند سنگ آسيا مى چرخد . اين از اساس
فلكيات قديم گرفته شده كه فلك مثل سنگ آسيا مى چرخد .

كلمه ( سماء ) يعنى بالا . قرآن به ابر هم ( سماء )
مى گويد و گاهى به خود باران هم ( سماء ) مى گويد . گاهى به خدا هم موجودى سماوى مى گويد . هر چيزى كه به
هر اعتبارى به او علو بشود گفت .

( ارسلنا السماء عليهم مدرارا ) ( 1 ) يعنى اين سماء را همين طور داريم
مى ريزيم به سر آنان . مقصود خود باران است . به خود باران قرآن گفته ( سماء ) چون از بالا مىآيد . به
ابر هم مى گويد ( سماء ) .

اينجا كه مى فرمايد :

( و ما انزل الله من السماء ) يعنى آنچه كه از بالا براى
شما فرود مىآورد ( من رزق ) از آن روزى . آب خودش روزى نيست
سبب روزى است ولى چيزى كه سبب چيز ديگر است
( گاهى به جاى مسبب ذكر مى شود )
به اصطلاح ذكر سبب و اراده مسبب است .

( فاحيا به الارض بعد موتها ) به
وسيله همين آب زمين مرده را زنده مى كند . ( و تصريف الرياح ) چرخاندن بادها . كلمه (تصريف ) مفهوم
گرداندن را مى دهد . در سابق چون اين موضوع براى علما محرز نبود توجه به اين نكته نمى كردند ولى امروز
كه اطلاعات جوشناسى زياد شده است ـ كه باد جز هواى متحرك چيز ديگرى نيست
در اثر اختلاف منطقه ها
گرم و سرد شدن ها و اينكه هواى گرم سبكتر است و هواى سرد سنگينتر و آنها فشار مىآورند و حركتهايى پيدا
مى شود ـ توانسته اند نشان بدهند كه اصلا باد مى چرخد
يك حركات چرخش مانندى دارد
و گفته اند اين امر
با اين تعبير قرآن تطبيق مى كند كه مى فرمايد :

( و تصريف
الرياح ) گرداندن بادها .

1 . انعام 6 .