در انـديـشـه بلند امام راحل و مقام معظم رهبرى ، آحاد نيروهاى مسلّح بايستى به حق تعالى اتكاء داشته و به قدرت و نصرت او ايمان قلبى داشته باشند :بـه شـمـا مى گويم كه از هيچ كس نترسيد الاّ خدا! و به هيچ كس اميد نبنديد و اگر چنانچه اميد خودتان را به خداى تبارك و تعالى تمام كنيد... من به شما اطمينان مى دهم كه آسيبى اين مملكت نبيند. البته قواى انتظامى ما، ارتش ما، ژاندارمرى ما، سپاه پاسداران ما، اينها و همين طور بسيج ملى ما، بسيج اسلامى ما بايد هميشه مراقب باشند.^(875) رمـز پـيـروزى شـمـا برادران و جوانان عزيز اتكال به خداى تبارك و تعالى واعتماد به رحمت اوست كه در راءس همه امور است و ديگرى پيروى از دستوارات خداى تبارك و تعالى در اين كه هـمـه بـا هـم يـكى باشيد... اين وحدت و برادرى كه اسباب اين مى شود كه هيچ قدرتى نتواند بـر شـمـا چـيـره شـود و تـا ايـن تـوكـل و تـوجـه بـه خـدا هـسـت هـر قـدرتـى در مقابل شما هيچ و نابود است .^(876) شـمـا گـمان نكنيد كه اتّكا به ماوراى خدا براى ما بتواند يك كارگشايى بكند، اتّكا به خدا بـكـنـيـد، اگـر مـا يك روز اتّكاى خودمان را از خدا برداشتيم و روى نفت گذاشتيم يا روى سلاح گـذاشتيم ، بدانيد كه آن روز، روزى است كه ما رو به شكست خواهيم رفت ... اتّكاى خودتان را بـه خـداى تـبـارك و تـعـالى قـوى كـنـيـد كـه نـصـر و نـصـرت بـدون اتـكـاى [بـه ] او حاصل نمى شود. شما ملاحظه كنيد الا ن قدرتهاى بزرگى كه اتكا دارند به آن سلاحهاى عجيب و غريب خودشان در اضطراب دارند زندگى مى كنند.^(877) ...هـر چـه داريـم از اوست و هر چه هستيم ، او هستى داده به ما و ما بايد توجه به او دائما داشته بـاشـيم و بدانيم كه پيروزى از اوست و اگر خداى نخواسته انحرافى پيدا بشود، شكست به عـهـده مـاسـت و مـن امـيـدوارم كـه شما برادرهاى عزيز توجه داشته باشيد كه اسلام براى همه ، بـراى همه مستضعفين كه از آن جمله خود شماها هستيد، يعنى شماييد كه قدرت هاى بزرگ شما را كـوچـك شـمـردنـد و بـحـمـداللّه شـمـا ثـابـت كـرديـد كـه تـخـيـلات آنـهـا بـاطـل اسـت و اميدوارم كه باز با جديّت خودتان ، ابتكار خودتان ، به راه انداختن كارهايى كه بـايـد راه بـيـفـتـد، بـاز بـه دشـمـن هـا اثـبـات كـنـيـد كـه ايـران بـا اتكال به خدا پيروز است .^(878) مـا كـه اتكائمان به خداست از كى تاءييد بخواهيم ؟ ما كه اتكائمان به مبداء غنى مطلق است از كـى خـواسـتـار جهات مادّى بشويم ؟ ما كه با تكبير اين جبهه ها را فتح مى كنيم از كى بخواهيم كه با ما همراهى كند؟ ما از خدا مى خواهيم ؛ ما از خدا مى خواهيم كه با آن جنود غيبيّه كه دارد و با آن ملائكة اللّه كه هست بـه مـا كـمـك بفرمايد و مى فرمايد، لكن شرط اين است ما به عهد خود باقى باشيم ، عهدى كه با اسلام داريم : حفظ اسلام ، حفظ كشور اسلامى ، حفظ نواميس اسلامى .مـا بـايد اين توجّه را هيچ وقت از خود بيرون نكنيم ، از مغز خود بيرون نكنيم كه ما بندگان خدا هـستيم و در راه او حركت مى كنيم و پيشروى مى كنيم ، اگر شهادت نصيب شد سعادت است و اگر پيروزى نصيب شد سعادت است .^(879) شـمـا بـدانـيـد! هـر چـه تـبـليـغـات دنـيـا و شـيـاطـيـن دنـيـا بـر ضـدّ شـمـا مـى گـويـنـد، دليـل بـر قدرت شماست . اگر شما يك ملّت قدرتمند نبوديد به تبع پاسداران حقيقى اسلام ، اينها با شما كار نداشتند. اين همه تبليغاتى كه شما الان در دنيا مى بينيد... براى اين است كه فهميدند اين جا قدرت