ارتـش ايـران و صـاحـب مـنـصـبـان مـحـتـرم بـدانـنـد كـه جـنـايـات و قـتـل عـام هـايـى كـه شـاه بـر آنـان تـحـميل مى كند حاصلى جز بدنامى و ننگ براى آنان ندارد. افسران ارتش و شهربانى و ژاندارمرى ايران تا چه زمان اجباراً و بدون هيچ گونه اختيار، به بـرادركـشـى توسط يك عدّه ماءمور ناآگاه ادامه مى دهند؟ آخر براى حفظ چه كسى ؟ شخصى كه بـه اسـلام و ناموس و آزادى شما ضربات پياپى وارد مى كند؟ شخصى كه شما را در جهان از بـى حـيـثـيـت تـريـن مـاءمـورانـى كـه فـقـط بـه خـاطـر داشـتـن حـقـوق گـزاف بـه هـر عـمـل زشـتـى دسـت مى زنند معرفى كرده است ؟ آيا هر روز كشتار و ضرب و جرح آن هم به دست شما و يا كسانى كه شما هيچ گونه حق اعتراضى به آنان نداشته باشيد با انسانيت سازگار است ؟^(1367)
توصيه به تمرد از سران رژيم
شـمـا بـه عذر ماءموريت ، برادران دينى خود را به گلوله مى بنديد كه مسؤ وليت آن علاوه بر شـاه بـا خـود شـمـاسـت ، بـايـد بـه حـكـم خـداونـد از فـرمـان سـتـمـگـران كـه شـمـا را بـه قـتـل و ظـلم امـر مـى كنند سرپيچى كنيد و با كشتن برادران خود، جهنم دنيا و آخرت را براى خود نـخـريـد و نـاله هـاى مـادران و پـدران داغـدار و جـوان از دسـت داده را بـا گـوش دل بـشـنـويـد، ايـنـان مـادران خـود شـمـا هـسـتـنـد. آيـا فـكـر نـكـرده ايـد كـه بـا گـلوله خـود حداقل يك خانواده بزرگ را در درد و رنج بى حد قرار مى دهيد.اگر تا به حال هم دست به چنين اعمالى زده ايد، هر چه زودتر توبه كنيد و خود را در صفوف لشكر حق قرار دهيد، مطمئن باشيد كه پيروزى دنيا و آخرت از آنِ شما خواهد بود.شـمـا اى صـاحـب مـنـصبان مسلمان و آزاده ارتش ايران ! ديْنِ خود را به اسلام و مسلمين ادا نماييد و بيش از اين تن به ذلت ندهيد.^(1368)
دعوت پيوستن به ملّت
من از ارتش محترم ايران سپاسگزارم كه در راهپيمايى عظيم تهران و ساير شهرستان هابه روى مردم و طنخواه خويش كه از ستمكارى پنجاه ساله دودمان پهلوى به جان آمده اند، آتش نگشودند و دست خود را به جنايت بزرگى كه كار هميشگى فرمانروايان است ، آلوده نكردند.مـن در ايـن مـوقـع حـسـاس كـه كـشـور و وطـنـمـان در لب پـرتـگـاه و بـر سر دو راهى سقوط يا اسـتـقـلال واقـع شـده اسـت دسـت خود را به سوى نيروهاى زمينى ، هوايى و دريايى وفادار به اسـلام و وطـن دراز مـى كـنـم و بـراى حـفـظ استقلال و بيرون آمدن از يوغ اسارت و ذلت از آنان استمداد مى كنم .^(1369) ارتـش وطـنـخـواه ايران ! شما ديديد كه ملّت با شما دوست و شما را گلباران مى كند و مى دانيد كـه ايـن چـپـاولگـران بـراى ادامـه سـتـمـگـرى ، شـمـا را آلت قـتـل بـرادران خـود قـرار داده انـد، بـه ديگر برادران ارتشى خود كه شاه را رها كرده اند و در پشتيبانى مردم به دشمن حمله نموده اند، بپيونديد و به پا خيزيد و نگذاريد ملّت شما نابود و بـرادران و خـواهـران شـمـا به خاك و خون كشيده شوند، نام خود را در تاريخ كه به سود ملت ايـران بـه راه خـود ادامـه مـى دهـد، هـر چـه زودتـر ثـبـت كـنـيـد و ريـشـه خـيـانـت و ظـلم را بكنيد.^(1370) نـيـروهـاى نـظـامـى از هـمـيـن مـردم هـستند و ما اميدواريم كه آنها هر چه زودتر به خود آيند و به صـفـوف مبارزه ملّت بپيوندند ولى آنچه مسلّم است شاه نمى تواند با اتكا به ارتش به حكومت خود ادامه دهد.^(1371)
لطفا منتظر باشید ...
