مباحث جانبى و استطرادى - دريای موج خيز نسخه متنی

مباحث جانبى و استطرادى

الغدير را، به حق، يك دايرةالمعارف بزرگ كلامى، حديثى، تاريخى، تفسيرى، فقهى و ادبى شمرده اندكه درآن، درياسان، همه چيز - از معارف قرآنى گرفته تا نكات تاريخى و اشارات ادبى - به وفور يافت مى شود.نمونه وار، به برخى از گوشه هاى اين درياى ژرف اشاره مى كنيم:

1. در بحث از شاعران غدير، سومين شاعر، قيس بن سعد بن عباده انصارى "متوفى حدود 60 هجرى" است و امينى به مناسبت، فصلى مبسوط در معرفى قيس مى گشايد: از شرافت خاندان، هوش و ذكاوت، جود و سخا، سخنورى و فضل و دانش گرفته، تا معرفى استادان وى و نيز كسانى كه از او نقل روايت كرده اند، سخن مى گويد؛ مسئوليت هاى مهم سياسى وى را در عصر پيامبر و خلفا، همراه با ماجراهاى او با معاويه بر مى شمرد و حتى از شرح ويژگى هاى جسمى و معرفى بازماندگان وى دريغ نمى كند. [ علامه اميني، الغدير، ج 2، ص 66 - 112. ]

2. در بخش غديريه سيد حِميَرى "متوفى 173" ذكر 23 نمونه از چكامه هاى وِلايى او را غنيمت شمرده، پس از نقل داستان هايى در اين باره، پانزده نمونه از شروح قصيده عينيه مشهور او "لِاُمِّ عَمْروٍ بِالِّلوى مربَعُ" را بر مى شمرد. آن گاه به تفصيل به معرفىِ زمان زندگى شاعر مى پردازد و در خلال آن، مباحثى چون عظمت سيد نزد ائمه "ع" ، نگارندگانِ شرح حال او، عشق و ارادتش به آل اللَّه، راويان و حافظان شعر او، آيين سيد، سخنان رجال بزرگ شيعه و سنى در اين زمينه، برخورد شديد او با مخالفان اهل بيت، خصوصيات جسمى و اخلاقى و چيره دستى وى در دانش دين و تاريخ را به گونه اى مستوفى مطرح مى كند. در ضمن، تهمتِ دكتر طه حسين مصرى به شيعه را در اين باره كه شيعيان قائل به تناسخ اند، پاسخى استوار مى گويد. [ علامه اميني، الغدير، ج 2، ص 213 - 278. ] در پايان نيز - به مناسبت بحث - حديث مشهور 'يوم الدار' را ذكر كرده، به نقد تحريف ها و كاستى هايى مى نشيند كه در تفسير طبرى، بدايه ابن كثير و حياة محمد "ص" نوشته محمدحسنين هيكل "وزير فرهنگ اسبق مصر، چاپ دوم به بعد" ، در بخش تصريح پيامبر به وصايت و جانشينى على "ع" راه يافته است. [ علامه اميني، الغدير، ج 2، ص 278 - 289. ]

اينك به فهرستى از مباحث جنبى الغدير اشاره مى كنيم: