لطفا منتظر باشید ...
از دنيا توشه برگيريد
... فتزودوا فى الدنيا من الدنيا ما تحرزون به انفسكم غدا، فاتقى عبد ربه نصح نفسه، و قدم توبته، و غلب شهوته، فان اجله مستور عنه، و امله خادع له، و الشيطان موكل به، يزين له المعصيه ليركبها، و يمنيه التوبه ليسوفها حتى تهجم منيته عليه اغفل ما يكون عنها. "خطبه 63"ترجمه و شرح:
... پس، از همين جهان براى خود زاد و توشه اى گيريد كه فرداى رستاخيز، حافظ و نگهدارتان باشد. بنده بايد از پروردگارش بترسد، خويشتن را اندرز دهد، توبه را مقدم دارد و بر شهوات خويش پيروز گردد، زيرا مرگش از نظرش پنهان است و آرزويش وى را فريب مى دهد، شيطان هميشه همراه او است و گناه و معصيت را پيش چشمش زينت مى دهد، وى را در آرزوى توبه نگه مى دارد كه آن را به تاخير اندازد، تا زمانى كه مرگ در حال غفلت كامل، در برابرش آشكار گردد.
در اين خطبه كه گوشه اى از آن را نقل كرديم ابتدا حضرت پيرامون اعمال صالح سخن مى گويد و مى فرمايد ''خود كوچ كنيد به سختى براى كوچ دادنتان كوشش مى شود، مهياى مرگ باشيد كه بر
شما سايه افكنده است، از كسانى باشيد كه آنها را بانك زدند و بيدار شدند و دانستند كه دنيا سراى جاودان نيست، پس آن را با سراى آخرت مبادله كردند''.
آنگاه درباره ى خلقت انسان و اين كه بيهوده آفريده نشده است سخن گفته و سپس راجع به محدود بودن زندگى دنيا و اين كه با كذشت شب و روز به زودى به پايان مى رسد بحث مى كند و بعد همين قسمت را كه نقل كرديم بيان فرموده كه خلاصه قبل از آن كه مرگ فرابرسد در همين دنيا بايستى زاد و توشه اى براى آخرت فراهم كرد تا در قيامت به كار انسان بيابد و مواظب باشيد كه شيطان مسلط بر شما نشود و كار و عمل و حتى توبه شما از معاصى را به عقب نيندازد!
در خاتمه خطبه مى فرمايد ''اى واى بر غافلى كه عمرش دليلى بر ضد او است، و روزگارش او را به بدبختى و شقاوت بكشاند''.
و در پايان خطبه دعا مى فرمايد كه به گونه اى در اطاعت خدا و هست نشدن از نعمتها زندگى كنيم كه بعد از مرگ پشيمان و اندوهناك نباشيم.
