على پس از دفن فاطمه، درد فراق را حس كرد و بيتاب شد. تنها دو ركعت نماز بود كه توانست على را از جان دادن در كنار قبرش نجات بخشد. و آيه «استعينوا بالصبر والصلوة» بود كه او را تسليت داد. زيرا او با مرگ فاطمه، تنها همسرش را از دست نداد بلكه شريك زندگى، همگام و همپرواز خود و غمخوار خويش را از دست داد.اينكه او بر سر مزارش مى گويد خود جلوه اى از احساس نيرومند است كه بر قواى طبيعى او فائق مى آيد. در سر قبرش خطاب به او فرمود:زهراى عزيز! من از كنار تو مى روم، ولى نه بدين علت كه از جوار تو سير شده باشم. اگر هم در كنار مزارت مسكن گزينم نه بدان نظر است كه شكيبايى را از دست داده ام و به وعده اى كه خدا به شكيبايان در برابر مصيبت داده است بى اعتنا باشم. بر تو و بر باب بزرگوارت درود باد.آرى، زهرا آنچنان بود كه، مرگش على را بى تاب كرده بود. در عين حال هر وقت كه غم بر او فشار مى آورد بر سر قبر زهرا مى رفت و با او درد دل مى كرد و بدينگونه خود را تسكين مى بخشيد.
زندگى پرثمر فاطمه
فاطمه چه بينشى داشت، چه جهان بينى و ديدى داشت. چه خانه اى ساخت، و چه فرزندانى تربيت كرد. فرزندانى كه هر كدام رسالت تاريخى عظيمى را برعهده گرفتند و هر كدام الگو و معيارى راستين براى بشريت بودند.او زندگى اى دارد پرثمر و پرنتيجه، گرچه كوتاه، ولى همه مراحل آن آموزنده، روح بخش، فضيلت آموز، نهضت انگيز، تحول آموز.او چه زنانى تربيت كرد. اسماء زن ابوبكر كه از خبر ترور على توسط خالد بن وليد آگاه مى شود و در ضمن آيه اى آن را به على خبر داد، فضه تربيت يافته اش كه پس از داستان كربلا ديگر سخنى نگفت جز با آيه قرآن. ام ايمن تربيت يافته فاطمه و معروف به زن بهشتى از زبان پيامبر است. و چه بسيار زنان ديگر كه توسط او تربيت شده و برجاى مانده اند.درود بر او بر آلش.- روزى كه به دنيا آمد و دل پيامبر را روشن كرد.- روزى كه زندگى خداپسندانه اش را در كنار على آغاز كرد.- روزى كه دار فانى را وداع گفت و به ديار باقى شتافت.- و روزى كه شكوه و عدالتخواه به عرصه محشر وارد مى شود.
لطفا منتظر باشید ...
