مصاحبه گوردون وينكلر با خداداد فرمانفرمائيان - دخالتهای آمریکا در ایران جلد 7

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

دخالتهای آمریکا در ایران - جلد 7

موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حتى اگر اين كار براى عده خاصى باشد و نه براى همه.

در عين حال
كه بعضى از مشكلات حل خواهد شد، ولى بصورت امرى تاعسف بار
ظاهر خواهد گرديد.

آمريكائيها نخواهند توانست در مورد فرهنگ
ايرانى مطالبى فراگيرند درست مانند اين كه در آمريكا زندگى مى كنند.

علاوه بر اين وى فكر مى كند كه تاعثير وجود زنان خارجى بر وضع زنان
ايرانى خوب بوده و خواهد بود.

مهناز گفت كه اصولاہ بواسطه كارش در سازمان زنان ايران با زنان طبقه ئ
پائين اجتماع ايران و مقامات دولتى سر و كار دارد.

به نظر وى طبقه
متوسط و بخصوص افراد بالاى اين طبقه، از بيشترين تاعثير برخوردار
هستند و بيشترين عكس العمل را نشان خواهند داد.

وى ساعات بسيارى را صرف گفتگو در مورد مشكلات زنان موجود
در اين طبقه مى كند.

آنها مشكلات بسيارى از جمله اجاره نشينى
دارند اما اين امر به خارجيها ارتباطى ندارد.

آنها اصلاہ نگران خارجيها
نيستند.

در ميان مقامات دولتى و بخصوص تصميم گيرندگان، تنفر
فزاينده اى نسبت به فرهنگ وارداتى وجود دارد.

"علياحضرت
هميشه در مورد آن سخن مى گويد." "يعنى بايد براى مشكلات محلى
راه حلهاى محلى يافت شود."
مقامات دولتى از تبليغات مطبوعاتى كه در مورد آنها در آمريكا به راه
مى افتد، ناراحت و عصبانى هستند.

اين عصبانيت جنبه عميق
شخصى پيدا كرده است.

مقامات ايرانى بيش از پيش حساسيت پيدا
كرده اند زيرا ايران بيش از پيش مورد حلمه و انتقاد واقع مى گردد.

"اين
امر به ميزان زيادى غير منصفانه است."
شايد مقامات دولتى بيش از حد حساس شده، و شايد از ماهيت
مطبوعات آمريكايى بى خبر باشند، اما نسبت به آن حساسيت بسيار
نشان داده و ابراز تنفر مى نمايند، و اين تنفر در درون كشور محسوستر
است.

" يكى از اين موارد داستان ماريون جاويتس است.

اگر عراق
بجاى
ايران قرار داشت هرگز با آن اين گونه برخورد نمى شد."
روحيه غالب در كشور روحيه اى در حمايتت از خارجيها نيست
بلكه بيشتر جنبه ناسيوناليستى پيدا كرده است.

حتى همسران خراجى
ايرانيها نيز در وضع بدى به سر مى برند چون تازگى موضوع از بين
رفته است.

قبلاہ با آنها به عنوان افراد جالب توجه صميمانه برخورد
مى شد.

ولى در حال حاضر اين طور نيست آنها بيش از اين مورد
اغماض واقع نمى شوند.

اكنون با مزاحمهاى موجود در فرهنگ
ايرانى آشنا شده اند.

اشتباهات آنها ديگر "امرى جالب توجه" نيست.

مصاحبه ميلز با دكتر ضيائى رئيس كميته روابط خارجى مجلس
1- از وجود خارجيها بيشتر مطلع است ولى از تراكم آنها چيزى
نمى داند.

6-8 ماه قبل يعنى در دوران رونق اتتصادى وضع خيلى
خوب بود زيرا هر كس سعى داشت قرار دادى منعقد ساخته و پولى
ار به جيب بزند.

اكنون حركت اين موج تمام شده است.

در حال
حاضر در وى احساس انزجارى وجود ندارد.

افراد معقول و منطقى
مى دانند كه وجود متخصصين خارجى براى انجام كارها ضرورى
است بهمين جهت حاضر به پرداخت هزينه ها و تحمل وجود آنها نيز
هستند.

در مورد كارگران بايد اقداماتى در جهت تنظيم ورود آنان به
عمل آيد تا مانند كشورهاى اروپايى دچار دردسر نشويم.

بعضى از
جوانان چپگر در اين مورد ابراز انزجار كرده اند.

اما عده ئ آنها نيز كم
است وى مى گويد كه حدود 2000-4000 آمريكايى در تهران به سر
مى برند او نمى تواند تفاوت بين آمريكائيها و ديگر اتباع كشورهاى
غربى را بيان كند، ولى وقتى كه به ميخانه، يا هتل آمريكايى مانند
مى رود احساسى متفاوت دارد.

گاهى اوقات آمريكائيها بيش از
ديگران با صراحت سخن مى گويند " منظورش كله شقى و لجاجت
است.

"
2- فاقد تاعثير او در مورد كلوپها و XP مطالب بسيارى مى داند ولى
مردم از آنها بيزار نيستند.

به نظر آنها موضع درمان و تندرستى
آمريكائيها بهتر شده است ليكن از اين امر خوششان نمى آيد " من او را
از آن مبرا كردم.

" اين افسانه كه آمريكائيها با جيب پر وارد مى شوند
هنوز به قوت خود باقى است ولى در حال تغيير است.

او به برنامه هاى تلويزيون آمريكا نگاه مى كند، و در حين رانندگى
اخبار را گوش مى دهد و ين برنامه ها را دوست ندارد.

مردم نيز
معترض نيستند.

وى در مورد اجاره نشينها اخبار نامعقولى شنيده است.

در گذشته اين
گونه رويدادها جنبه عمومى دشاته و پر درد سر بوده است.

3- وى هوادار اختلاط ايرانيها و خارجيهاست.انزوا مسائلى را به
وجود مى آورد كه در انگلستان نمونه هاى آن ديده شده بود و هنوز هم
باعث انزجار و تنفر آنهاست.

اگر ناگهان تعداد زيادى از خارجيها وارد
استانها شوند، مى توان آنها را موقتاہ جدا نگاه داشت تا به يكديگر
عادت كنند، ولى اگر قدرت انطباق پذيرى وجود داشته باشد.

نياز به
منزوى سازى نيست.

بايد آنها را به عنوان بخشى از حيات عمومى
جامعه نگاهداشت.

در عكس العمل در مورد خبرهاى حاكى از سه برابر شدن، وى گفت كه
از روسها، هنديها، پاكستانيها متنفر است چون تعداد افراد خانواده
شان بسيار زياد است.

كثرت تعداد آنها در ايران سبب مى شود كه
ايرنيها نتوانند مهارتهاى لازم ار فراگيرند.

غربيها مورد تنفر نيستند زيرا
منافعى را نصيب كشور مى سازند: و افرادى چون بازرگانان، سرمايه
گذاران، و تكنسينها براى اين منظور مناسبند ليكن تعداد كارگران ماهر
و نيمه ماهر كاهش يابد.

6 مارس 6791 تاريخ:

مصاحبه گوردون وينكلر با خداداد فرمانفرمائيان

بررسى طرز فكر ايرانيها در قبال افزايش حضور بيگانگان در ايران
مصاحبه گوردون وينكلر با خداداد فرمانفرمائيان، رئيس بانك
صنعتى ايران، 6 مارس 1976 محل مصاحبه در انجمن ايران و آمريكا
به خداداد توضيح دادم كه اين مصاحبه چيست و او خواهش كرد كه
به او اجازه دهم تا در آغاز مطلبى ار بيان كند و پس از آن به طرح
سوالات پرداخته شود.

خداداد در آغاز مطلب گفت اقدامات سفارت در تحقيق پيرامون اين
موضوع بسيار بجاست كه اول بهتر است اين مسئله را زياد بزرگ نكنيم.

او نگران اين است كه مبادا نگرانى خود ما مسئله را براى ايرانيها بزرگ
جلوه گر سازد.

او گفت از اينكه با 25 يا 30 نفر مصاحبه كرده ايم
خوشحال است و يادآور شد كه هر يك از اين افراد مى تواند به
نخست وزير و يا مقام عاليرتبه ديگر بگيود كه "سفرا آمريكا در مورد
اين مسئله ابراز نگرانى كرده بنابراين ما هم بايد نگران باشيم."
بدين ترتيب نخست وزير نيز مسئله را با شوراى وزيران و يا مقامات
عاليرتبه ديگر در ميان خواهد گذاشت.

خداداد گفت 15 تا 18 سال قبل آمريكائيها به اينجا وارد شدند و در
آن زمان بيش از آنچه در حال حاضر است براى ايران مسئله ساز
بودند چون امروز دستخوش تغييرات بسيارى شده است.

يك و نيم
دهه قبل اين كشور تنها جنبه استانى داشت.

امروزه مردم بيشترى با
سواد شده، تلويزيون دارند و به عبارت ديگر بين المللى شده اند.

خداداد گفت
"به اين ترتيب ما به ديدن شما عادت كرده ايم."
او از جوى كه از زمان تصدى امور توسط سفير هلمز به وجود آمده
بسيار ستايش نمود.

وى معتقد است كه سفير حضور خود را خالى از
جنجال نگاه مى دارد و در"اطراف كشور براى انجام سخنرانى حضور
نمى يابد،" و حتى "ظاهر سعى دراد مانع از تچابپ عكس خود در
روزنامه ها گردد." وى گفت مشخص است كه انجمن ايران و آمريكا و
ديگر عناصر سفارت نيز طبق او امر سفير دريافته اند كه حضور آنها در
اينجا نبايد با جنجال و تبليغات بسيار توئام باشد.

خداداد گفت نكته مهم اين است كه ما نبايد روابط ويژه ئ بين دو كشور
را به رخ همگان بكشيم.

بارها و كرات از روش سفير هلمز طى سه
سال گذشته از ماعموريتش در ايران تمجيد نمود.

از وى سوال شد كه آيا حضور بيگانگان در ياران در حال حاضر
محسوستر از گذشته است يا خير، و خداداد جواب داد "كلا "آرى".

وى يادآور شد كه افزايش سريع درآمدهاى نفتى بسيارى از آمريكائيها
و اتباع ديگر بخصوص بازرگان را به تهران جلب و جذب كرده است.

فعاليت بسيارى از اين افراد پول ساز براى وى محسوس است و
ظاهراہ ناراحت است كه چرا بسيارى از آنها مى خواهند با او ملاقات
كنند و بگويند "كه تا بحال چه اقداماتى صورت داده اند تا در حين
گزارش به رئيس مافوقشان از قلم نيفتد."
وى گفت احساس مى كند كه در عين مفيد بودن، جريان جديد
تجارت در تهران مى تواند سوعظنهائى را پديد آورد "بخصوص كه اگر
به اين امر همزمان با افشاى مطالب مربوط به لاكهيد نگريسته شود."
او قادر است آمريكائيها را از ديگر خارجيها تميز دهد." براى اين كار
كافى است به كفشهايشان نگاه كنيد." وى گفت پاشنه ئ كفش آمريكائيها
ضخيم تر
از پاشنه كفش از اروپائيهاست.

وى افزود به خاطر تجربه بسيار وسيع
خود با مردم انگليسى زبان با شنيدن لهجه يك فرد نيز

/ 35