لطفا منتظر باشید ...
سخنرانى
زمان:
قبل از ظهر 3 ارديبهشت 1360 / 18 جمادى الثانى 1401مکان:
تهران، حسينيه جمارانلزوم تحمل گرفتاريهاى پس از پيروزى انقلاب
بسم اللّه الرحمن الرحيمحضار:
معاونان فنى وزارت آموزش و پرورش سراسر کشور مهيا بودن براى رفع مشکلات و گرفتاريها مسائل پيش خود آقايان روشن است که وضع چه بوده است و حالا چه هست و بعد بايد چه بشود. وضع سابق را خوب، همه مى دانيد، بلکه شماها که در کشور بوديد و وارد در مسائل، بهتر از من که غايب بودم لمس کرديد گرفتاريهاى آن زمان را و بعد هم خوب، خود شماها و ساير ملت بحمداللّه با هم مجتمع شدند و رفع کردند آن دزد اصلى را که امريکاست و آنهايى که پيوند با او داشتند و بعد هم مبتلا هستيم الان به تتمه اين مسائل. ملتى که بخواهد خودش روى پاى خودش باشد، آزاد باشد، مستقل باشد، اين ملت بايد مهيا باشد براى اينکه بعد از پيروزى آن گرفتاريهايى که براى هر انقلابى حاصل مى شود تحمل کند. هيچ انقلابى نمى شود مگر اينکه دنبالش گرفتاريها هست. ما الان اولا، بعد از انقلاب بوديم که همه جا اين گرفتاريها را دارند و داشتند و بعضى ممالک که انقلاب کردند، شايد از شوروى که شصت و چند سال است، تا ديگرانى که بيست سال، سى سال از انقلابشان مى گذرد، اينها باز گرفتارى دارند و اينکه اينجا گرفتاريش به آن حدود نيست، کمتر است، براى اين است که اينجا مسلمان هستند اينهايى که انقلاب کردند و يک انقلاب دولتى نيست که يک دولتى يک دولت ديگرى را کودتا کرده باشد و از بين برده باشد. بلکه يک مطلب ملى - اسلامى است که به واسطه نارساييهايى که در سابق بوده است و گرفتاريهايى که بوده است و ملت هم ديده است که اسلام در معرض خطر است، قيام کرده است و کار خودش را به اينجا رسانده . و بحمداللّه اين گرفتاريهايى که براى کشور ما هست کمتر است از آن گرفتاريهايى که براى همه انقلابات بوده و نکته اساسى اش هم همين است که اينجا اسلامى بوده است و زن و مردش در راه اسلام فداکارى کردند. از اين به بعد هم البته باز گرفتاريها هست. ما علاوه بر آن گرفتاريهايى که بعض انقلابات داشتند، گرفتارى جنگ هم داشتيم، براى اينکه کشور ما با خيلى کشورها فرق دارد. کشور ما محل مطامع همه کشورهاى بزرگ است، هم از باب سوقالجيشى ما يک وضع خاصى داريم و هم از حيث مخازن يک وضع خاصى داريم. از اين جهت، کشور ما بعد از انقلاب به دست اين قدرتهاى بزرگ تا آن اندازه که بتوانند، گرفتارى دارد و اين کسانى که در داخل هم هستند و بسته به آن قدرتهاى بزرگ هستند، اينها هم به اين زوديها دست بردار نيستند، لکن آنچه که هست اين است که ما براى اسلام قيام کرديم و براى اسلام هم تحمل مى کنيم. و من اميدوارم که پيروز هم بشويم. و اساس را ما از بين برديم. الگو قرار دادن پيامبر و ائمه (ع) در تحمل گرفتاريها ملت ما آنکه اساس بوده است، و آن رشته اى که مى دانيد، قدرتى بزرگ بود و سلسله پهلوى داشتند و اخيرا، محمدرضا به آن قدرت بود و همه قدرتها هم از او حمايت مى کردند، آن اساس را از بين برديد شماها، آن تمام شد. اينها ريشه هايى است که دنبال هر انقلابى هست و بايد هم تحمل کرد و تحمل در اين امر هم براى خداست. همان طورى که رسول خدا - صلى اللّه عليه و آله و سلم - آن قدر تحمل کرد در مکه و ده سال آن قدر رنج کشيد، تازه وقتى که تشريف آوردند به مدينه ، که رنجهاى مکه تمام شد، رنجهاى جنگهاى پيغمبر، آن همه جنگ در مدت ده سالى که در مدينه تشريف داشتند و آن همه رنج که اصحاب ايشان بردند آن همه رنج که لشکر ايشان برد. اين حال براى ما اين قدرها تا حالا حاصل نشده است. آن رنجهايى که براى رسول خدا حاصل شد که در محاصره ، سه سال در يک محاصره (1)، به همه معنا بود که حتى براى خوراک چيزى پيدا نمى کردند، آبشان، همه چيزشان، بايد از خارج با يک زحمتهايى بيايد، آن تا حالا در ايران بحمداللّه، نشده است و ما بايد آن را الگوى خودمان قرار بدهيم. مايى که خودمان را امت پيغمبر اکرم مى دانيم و شيعه ائمه معصومين مى دانيم، بايد ببينيم که آنها در مدت زندگىشان براى اسلام تحمل چه نارواييها، چه گرفتاريها، کرده اند. حضرت امير - سلام اللّه عليه - در ايام خلافتش بدتر بود برايش، سختتر برايش گذشت تا ايام قبل از خلافت، تا ايامى که زمان رسول اللّه آن جنگ بود و برجسته ترين مرد براى جنگ بود. در زمانى که به خلافت رسيدند گرفتاريشان بسيار زيادتر بود، براى اينکه آن وقت عهده دار يک مسائل بزرگ بودند، غير از چيزهايى که بايد انجام بدهند که مؤونه اش(2) کم بود، معذلک، خوب، مقاومت کردند و اسلام را ترويج کردند و به پيش بردند. و ائمه ما - عليهمالسلام - همه شان يا در حبس بودند يا در تبعيد بودند يا در محاصره بودند. اينها يک چيزى بود که براى آنها از باب اينکه براى اسلام بود سهل بود. ما هم همين را مى گوييم که براى اسلام است و براى اسلام همه چيز سهل است. اسلام چيزى است که همه ما بايد فداى او بشويم تا اينکه تحقق پيدا بکند. و من اميدوارم که شماها که مشغول هستيد با قدرت فکرى و اتکاى به خداى بزرگ که قدرت مطلق است، اين مسائل را حل کنيد و مشکلات ايران را خود شما و ساير برادرانتان حل بکنند و من وعده پيروزى ان شاءاللّه، به شما مى دهم و خداوند همه شما را موفق و مؤيد و پيروز کند.1- اشاره است به محاصره پيامبر و اصحاب ايشان در شعب ابى طالب توسط کفار قريش.
