*ـ تحية الزائر، ميرزا حسين نورى و محدث قمى(ره) - شناختنامه حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) و شهر ری نسخه متنی

اين دو، اخلاصش به حدى بود كه بالاى منبر هنگام مصيبت خواندن بى اختيارعمامه اش را به زمين مى زد و لباسش را پاره مى كردو روز عاشوراء لباسهايش را ازبدن خود مى كند و لنگ به كمر مى بست و گل به صورت و محاسن مى ماليد و خاك بهسر مى ريخت، به همين هيئت ميان كوچه و بازار و بالاى منبر مى رفت و از كتباحاديث خيلى احترام مى كرد و مانند كلام اللّه مى بوسيد و بالاى سر خود مى گذاشت،و بسيار تندخو و شديد الغضب بود، كسى از آن مرحوم سؤال كرد آيا فضله امام پاكاست يا نجس؟ جناب آخوند سكوت كردثانياً سؤال كرد، به غضب فرمود: چهسؤالى است، فضله امام به ريش من، فضله من به ريش توو در سنه هزار و دويست وهشتاد و شش در طهران از دنيا رفتجنازه اش را حمل نمودند و به كربلاى معلىدفن كردند.

مخفى نماناد كه در طهران و رى قبور خيلى اعلام از علماء و روات است، و خيلىاز بزرگان هم از خاك رى بودند و در غير رى مدفونند و ما اختصاراً ذكر نكرديم.

بدان كه در طهران فوت كرد حسن بن بويه ديلمى المقلب به ركن الدوله، والدعضدالدوله و مؤيد الدوله و فخرالدوله و برادر وسطى على عمادالدوله و احمدمعزالدوله.و در تاريخ ابن خلكان است كه ايشان در دوازدهم محرم الحرام سنه سيصدو شصت و شش، در سن هشتاد سالگى در رى از دنيا رفتند، و مدفن ايشان معلومنيستو در حضرت عبدالعظيم است قبرمرحوم ناصرالدين شاه قاجاركه در سنههزار و سيصد و سيزده از دنيا رحلت فرمود.

*ـ تحية الزائر، ميرزا حسين نورى و محدث قمى(ره)

و مثل امام زاده لازم التعظيم جناب عبدالعظيم، كه نسب شريفش به چهار واسطهمنتهى مى شود به امام حسن مجتبى عليه السلام و قبر شريفش در رى معلوم و مشهور است

1.منتخب التواريخ، ص 771 ـ 778، انتشارات علميه اسلاميه تهران، بازار شيرازيها، 1352ش.