چنان كه اشاره شد، حرم حضرت عبدالعظيم از ديرباز مورد توجه بوده است و ازهمان روزگارى كه نخستين بناى بقعه پى افكنده شد، به تدريج آثارى در اطراف حرمپديد آمده و اشيايى از سوى اميران و وزيران و مردم به حرم اهدا شده كه هر يكنسبت به قدمت و نفاست خود از جمله ارزشمندترين آثار هنرى اسلامى به شمارمى روندپاره اى از اين آثار براى جلوگيرى از فرسودگى و ويرانى، در تعميراتمتعدد آستانه، به خزانه منتقل گشته، و برخى هم مانند كاشى ها و رگ چين هاى آجرىاطراف حرم، در جاى خود با پوشش هاى شيشه اى محافظت شده اندكهن ترين خبرمستند در باب خزانه آستانه عبدالعظيم را در فرمان مورخ 950 ق / 1543 م شاهطهماسب صفوى مى توان يافت كه وى طى آن دستور داده در ميان منازل اطرافآستانه، محلى مناسب براى خزانه جديد بيابند (هدايتى، 79)از اين فرمان آشكارابرمى آيد كه پيش از آن هم در آستانه عبدالعظيم محلى براى خزانه بوده كه لابد اشياىنفيس و هداياى زايران و احياناً نقدينه ها را در آنجا نگاه مى داشته انددر سال هاىاخير نيز تعدادى از آثار نفيس آستانه را به خزانه منتقل ساخته اند كه از آن ميان مى توانبه اشياء زير اشاره كرد:الف ـ دو در آهنى با كتيبه هايى به خط كوفى به ابعاد 70 و 120 سانتى متر كه به نظرمى رسد از جمله كهن ترين آثار اين بنا و متعلق به روزگار سلجوقيان باشدبا آن كه برروى كتيبه ها تاريخ 945 ق / 1538 م دوره سلطنت شاه طهماسب اول صفوى ديدهمى شود، به عقيده كارشناسان اين خط كوفى مربوط به خطوط دوره سلاجقه (سده
لطفا منتظر باشید ...
