ثروتمند بخيل - بخل نسخه متنی

ثروتمند بخيل

ازبخيلان خوشخوي وظريف احمدبن خلف يزيدي است ،روزي كه پدرش مردبجزاسباب خانه هفتاد هزاردينارطلاوسيصدويك هزاردرهم نقره پول ارث برد .

به اوگفتم:چراشام نمي خوري ؟گفت:بخدديروزدرخانه غذاخورده ام !واين قيدوقسم ازآن روبود كه كمتردرخانه خودش غذامي خورد .

وهمين آدم دائم درخانه رفقاپلاس بودوبه خاطرظرافت تحملش مي كردندوشك نداشتندكه اوهم يك باردعوتشان مي كندوآنجا به شادخواري مي نشينند،امااوخودراآشنابه مطلب نمي كرد،تاروزي به زبان گفتندمارادعوت كن !قبول نكرد،اصراركردندكه يك بارباشدنه بيشتر،ناچار پذيرفت وغذاي سبك وكم خرج اشتهاآورشوري ساخت ،خوردندودست شستند .

آنگاه پرسيد .

شمارابه خدامن دراين لحظه داراترم ياساعتي پيش كه غذاي مرانخورده بوديد؟گفتند:مسلم است آن ساعت كه غذاهنوزدرملكيت توبودداراتربودي .

پرسيد .

من دراين لحظه به فقرنزديكترم ياساعتي پيش ؟گفتند:تواكنون به فقر نزديك تري ،گفت:بسيارخوب ،چه كسي مراملامت مي كنددردعوت نكردن ازجماعتي كه مرابه فقرنزديكتروازغنادورترهمين استدلال ازهركسي كه يك شربت آب ازاودرخواست مي نمودياخشتي ازديوارش مي بردياچوب خلالي ازكاه چارپايانش برمي داشت كناره مي گرفت .

وشنيدم كه همين احمدمي گفته است .

اگرجزاين اندازه ازتفضل خدابرملائكه نمي دانستيم كه خداملائكه رامبتلاي خرج عيال نكرده ،درشناخت كرامت ومنزلت ملائكه بس بود .