لطفا منتظر باشید ...
آيينه روشن
ز كينه دور بود سينه اي كه من دارم
ز چشم پر گوهرم اخترام عجب دارند
به هجر و وصل تاب آرميدن نيست
سياهي از رخ شب مي رود ولي از دل
تو اهل درد نه اي ورنه آتشي جانسوز
رهي ز چشمه خورشيد تابناك تر است
به روشني دل بي كينه اي كه من دارم
غبار نيست بر آيينه اي كه من دارم
كه غافلند ز گنجينه اي كه مندارم
يكيست شنبه و آدينه اي كه من دارم
نمي رود غم ديرينه اي كه من دارم
زبانه مي كشد از سينه اي كه من دارم
به روشني دل بي كينه اي كه من دارم
به روشني دل بي كينه اي كه من دارم
